Nu het plein bij ons voor de deur steeds meer in een open festivalterrein zonder Dixies aan het veranderen is, hebben we plantenbakken geplaatst. Met boompjes zelfs; een kers en een Golden Delicious en een Jasmijn die we van Marieke kregen, maar die het een beetje moeilijk heeft.
Het uitzicht is meteen een stuk beter dan al die jongenspiemels, die, soms gebroederlijk op een rijtje, bij zon voor het raam stonden te wapperen.
Zondag vlieg ik naar New York. Voor het eerst sinds honderd jaar weer, ongeveer. Christoph zegt dat er tegenwoordig een heleboel mensen (mole people) in de ondergrondse leven – een corona-erfenis – en dan moet ik meteen aan het boek van Anna Woltz denken. Ik herinner me dat ik een keer in de metro in…
Soms begint 1 januari niet op 1 januari maar na een vakantie. Een meivakantie bijvoorbeeld. Dan zijn er opeens op de terugreis hele bergen nieuwe plannen. Dan ga ik een baan zoeken, veranderen, opleidingen doen. Van een vriendin leerde ik dat je dan naar het strand moet. Om met iemand te lopen en te vertellen…
Vannacht hij had nog zijn kussen zijn dekbed en zijn matras onder gespuugd, maar vandaag is hij heel jarig, mijn oudste, mijn tienjarige; Aran. Hij mag voor tien euro (vorig jaar negen, het jaar ervoor acht) zijn eigen cadeau bij elkaar kopen (vorig jaar: ontelbaar veel Donald Ducks). Nu maar eens zien of er ergens…
Ik dacht over een blog en wat de grenzen zijn. Toen met Milo was het overleven. Dus ik schreef. Er was geen grens. Anderen voelden hem wel, die grens, vonden dat ik er overheen was gegaan. Dat zeiden ze niet letterlijk, ze zeiden, gut, schrijven over een te vroeg geboren kind, dat zou ik niet…
Ik was mijn fietssleutels kwijt, en dan kan ik me verbazen met hoeveel pitbullachtige toewijding ik in de dagen daarna blijf zoeken. Op bizarre plekken ook, daarnet toen ik een wortel pakte uit de groentebak in de ijskat, of onder de broodtrommel – alsof daar een fietssleutel met sleutelhanger onder past. Het heeft iets met…
Morgen gaan we de studio in om het Roverslied op te nemen. Ik heb al twee fans: Woekie en Milo. Woekie gaat meezingen, net als Maartenmetzijnlagestem en Jaap en ik natuurlijk. En omdat van het één het ander komt dacht ik vannacht opeens: een clipje! We moeten natuurlijk ook een clipje. Ik denk aan stampende…