Vergelijkbare berichten
Geluk in de regen
Na mijn avontuur in de bieb van de Banne , ontdekte ik dat ik mijn vulpen kwijt was. Mijn enige, prachtige, trouwe vulpen, die ik kreeg toen Aran ongeveer één was en waarvan hij meteen met zijn kleine knuistjes de dop molde. De dop die ik vervolgens met veel liefde en lijm weer repareerde, een…
Verjaardagsbrownies
Over mijn moeder
Dag tuin
Ooit schreef ik een verhaal over een meisje zoals ik. In tuin van mijn moeder, voorovergebogen over het wortelgroen, bevroren in de tijd. Mijn broer en ik hadden allebei een lapje grond dat van ons was. Waar, voor zover ik me kan herinneren, nooit veel méér dan die wortels wilden groeien. Of aardappels misschien; schaduwgrond….
Weg willen
Ik begin aan dit uitzicht gewend te laten. Blijkbaar went zoiets snel. Maar ik wil wel naar huis, inmiddels. Naar onze ligplek, waar de boot niet zo raar scheef staat, waar het baggeren niet om half zeven begint, waar niet het ene probleem na het ander opdoemt en er eigenlijk geen tijd is om het…
Het geluk niets te voelen
Ik verstuurde de papieren voor een sportclub van Aran naar een opdrachtgever, omdat ik dacht dat het de overeenkomst van opdracht was, ik bond met tie-wraps een groen meisjesmandje aan mijn fiets wegens gebrek aan tas-ruimte, waardoor mijn stuur niet meer wil draaien en waar geen kinderbeentjes onder passen, en die fiets ís al zo…
Twee woorden zijn genoeg
‘Mama mo? Mama mo?’ Milo mag dan tegenwoordig met twee woorden praten, ik versta er niks van. ‘Trek! Mo trek!’ Hij wijst op zijn borst. ‘Je trekker?’ ‘Ja. Nee. Papa. Mo?’ Hij wijst nog eens op zijn borst. Ik kniel bij hem neer, hij ziet er niet uit of hij pijn heeft, dus een mop,…