Vergelijkbare berichten
Zonder korsten
De doos waar de as van mijn moeder in zit lijkt op zo’n hoekig geval waar de Jumbo ook haar kattenbakvulling in verpakt. En het kattengrit was op. Ik had online al nieuwe besteld – dan krijg je zo’n enorme hoeveelheid die een boze postbode met een steekkarretje komt brengen en als het even kan…
De ochtend koesteren
Milo liep de hele ochtend al rond met Arans rugzak omdat ik had geroepen dat ik kleine jongens met grote tassen zo lief vind. Iets later fietste ik een stukje met Aran mee richting middelbare school. We hadden het over huiswerkstrategieën. Of we een kleurenprinter nodig hebben voor BeVo (bij ons heette dat handvaardigheid), maar…
CEO van mijn eigen hoofd
Nog nauwelijks thuis maak ik me alweer klaar om te vertrekken. Morgen naar Spanje, naar Anna op haar berg, goed rondkijken voordat ze naar haar nieuwe huis in Nederland vliegt. Opdat we later op een nostalgisch bankje ergens kunnen terugkijken. En om even bij te komen van al dat gereis, uiteraard. Het betekent twee ongeoorloofde…
Rups
Dus maandag gaan we in een rupsvoertuig over het strand rijden in Katwijk. Mijn vader, en Robert, en Huda, en Alex, en Caroline. Die kennen jullie misschien niet allemaal, maar we zijn dus een groepje in een rups, voor het beeld. Het is een beetje de categorie; nooit gedacht dat ik dat zou doen. Maar…
Dominosteentjes
Een week geleden.‘Als ik jou duw,’ zegt Els de fysio, ‘dan struikel je een beetje opzij, maar blijf je overeind.’ We staan in de lange gang naast twee stoelen, een bal en wat gewichtjes. Mijn broer en ik knikken. ‘Maar als ik jullie vader duw, dan valt hij om.’Mijn vader, in de rolstoel, knikt ook….
Gigagroen bloed
Och och och wat bungelde ik gisteren. Met dertig kinderen die allemaal tegelijk bloederige suggesties schreeuwden voor het gruwelijke einde van de hoofdpersoon en een juf die het me met een vriendelijke glimlach helemaal zelf liet uitzoeken. Het was de tiende klas in drie dagen tijd en in mijn hoofd klonk een gestaag aanzwellend zoemen….