Wel vroeg toch fijn
Woek is uit logeren, Milo zingt ‘een, twee, drie’, tegen een Nijntje toren.
Ik schrijf een verhaal. De vakantie begint eindelijk een beetje te wennen.
Vergelijkbare berichten
Zo’n stukje dat eigenlijk te intiem is
Ik was even heel bang; zo van wow, ze woonde in zo’n Ariel doos in een hoekje van dat toch al zo donkere hoekjesvolle huis. Ze stond daar best. Te snel, dacht ik angstig, te snel. Maar er zat dus best weinig as in die doos, bleek, voor de helft gevuld. En witter ook, ik…
rIJver
Op een dag word je wakker, is het twintig jaar later, heb je twee kinderen en je woont onder een steen. Dat was mijn grootste angst, twintig jaar geleden. Ik was weggelopen, vrijgevochten, klom op elke barricade die ik tegenkwam. Ik had geen huis en dus niets te verliezen. Ik kon me niet voorstellen dat ik…
Naar het licht
‘Je vader gaat harder achteruit dan jij oplossingen kunt verzinnen,’ zei Mariette laatst tegen me. En daar had ze gloeiend gelijk in. Ik denk er vaak aan, want het helpt. Zoals nu net, als mijn tante Sal appt dat hij een gehoorapparaat kwijt is. Of als we gemeenschappelijk hebben vastgesteld dat het niet aan de…