Vergelijkbare berichten
Verheugen
Omdat de Kinderboekenweek als een groot bos in mijn agenda stond, kon ik er niet zo heel goed achter kijken. Maar nu zijn we er doorheen (en ik hou best van bomen, zo bleek) en nadert mijn uitgestelde reis (wegens omgevallen man – hij staat weer) naar New York! Ik had me er nog helemaal…
Nieuw huis
Voelt als; elke dag in mijn arm knijpen om te controleren of het nog steeds waar is: ik heb een huis! Voelt als: ontzettend veel spullen gaan organiseren, omdat ik destijds vertrok met vooral dozen. En een boekenkast. Maar ik mag nog een boekenkast, heb ik bedacht, in mijn nieuwe huis (bedenk hier een echo…
Niet vergeten
Met een hoofd vol lijstjes fietste ik langs school. Een vader liep met een verlaat kind naar het dichte hek. Het kind zei alsmaar: ‘Ikwilnietikwilniet’, wat klonk als een mantra. De vader zei steeds: ‘Ja hahaha.’ Wat klonk alsof hij wanhopig dat handboek voor vaders had doorgebladerd en nergens een oplossing gevonden had. Ze gingen het…
zwabbert door de nacht
Mijn hoofd dat zich niet leeg laat denken. Over meningen en waarom die altijd ergens tegen zijn. Waarom ze gelijk staan aan roepen dat de anderen het mis hebben. Dat ze stom zijn. Stomme piemels hebben. Zelfs al hebben ze die niet. Dat soort meningen. Waardoor ik steeds denk dat ik moet roepen, harder moet…
Maar of dat slim is
In de krant las ik dat het goed is om je goeie voornemens op te schrijven omdat ze dan voelen als een contract. Bovendien leer je dan omgaan met je valkuilen. Want wij vallen er altijd weer in, schijnt. Het beste is het om écht op 1 januari (te laat) of op zijn minst in…