Doe het niet
Vandaag maken al die mensen die hun huis willen verkopen een foto, want man, wat is Amsterdam mooi (dus eigenlijk is het heel dom dat ze hun huis gaan verkopen).
De laatste dag van de vakantie. Van tevoren leek hij zo bijzonder. Zo ver weg ook. Maar nu hij er eenmaal is, ben ik wat knorrig, zijn de kinderen moe en kom ik niet verder dan ‘we gaan even naar de bieb.’ Waar we 14 boekjes uitkiezen en er 7 lezen, dat dan weer wel….
Ik was bij de krullenkapper. Want ik geloof in sprookjes. Het was er druk en we hadden allemaal mondkapjes op, waardoor alle kapsters met hun enorme bossen krullen op elkaar leken. Dat vonden ze andersom van de klanten ook, we moesten steeds zeggen wat onze naam was. Gelukkig werden er geen benen afgehakt. Oeps, sorry,…
Milo liep de hele ochtend al rond met Arans rugzak omdat ik had geroepen dat ik kleine jongens met grote tassen zo lief vind. Iets later fietste ik een stukje met Aran mee richting middelbare school. We hadden het over huiswerkstrategieën. Of we een kleurenprinter nodig hebben voor BeVo (bij ons heette dat handvaardigheid), maar…
Toen Milo net was geboren had ik geen werk meer. Ik zat thuis met een pasgeboren baby, zonder zzp-zwangerschapsuitkering (die had Milo in het ziekenhuis al opgebruikt) en zonder opdrachten. De rotzakken dachten: die heeft wel wat beters te doen. De lieve opdrachtgevers dachten hetzelfde. Dus ik ging op zoek. Ik wilde iets fijns schrijven….