Vergelijkbare berichten
Tosti met slaap
Dit was de laatste nacht in het hotel, en zoals iedere ochtend hier in ’s Hertogenbosch heb ik over slapen nagedacht. Hoe wonderbaarlijk het is om je ogen aan de rand van de nacht te sluiten en er zonder onderbreking aan de voet van de volgende dag weer uit te komen. Alsof ik een shuttle…
Vrienden en een gouden horloge
De ochtend van de boekpresentatie was ik in de klas van Milo om een verhaal met ze te maken. Ik had stickers van Zeemeermeisje bij me waar ik uiteraard heel verantwoordelijk mee omging. ‘Niet op de school plakken hoor, maar als het op de auto van je moeder mag…’, en we hadden het over verhalen…
Heem
Movenpick Hotel, ’s Hertogenbosch 4 augustus 2017 Och, zo’n melkwit bureau in een mooi hotel. Ik zou het in mijn eigen huis verbaasd bekijken, maar wat zit het heerlijk. Een lamp die zich exact de goeie richting op laat wijzen (sowieso; lampen in hotels; het duurde even voor ik ze gisteravond allemaal uit had, maar…
Blaadjes branden
De blote kuiten van de vorige foto begonnen me een beetje tegen te staan, dus dit stukje is geschreven uit eigenbelang. Maar het gaat over mijn moeder. Over mijn moeders bankje, waar we gisteren wat gingkoblaadjes aan toevoegden. Wat niet mag, dus ik noem geen namen en ook geen locaties. Maar ik ben wel heel…
Hoe auto te rijden
Ik bel mijn vader na het paleis in Fontainebleau. De jongens zitten in het park bij te komen van alle wandtapijten, ik wil nog even lopen. Na twee rondjes bellen neemt hij op, hij verstaat me niet, zegt hij. ‘Je moet de hoorn tegen je oor doen,’ antwoord ik. Ons altijd terugkerende refrein. ‘Ik hoor…
Dinsdagmorgen
De ene had pijn in zijn voet vannacht. Een vakkundig aangelegde sok hielp. De andere moest hoognodig koprollen oefenen, terwijl hij dat dus al heel goed kan – jammer van die bedrand, steeds. Nu zit ik omringd door jongetjes te schrijven. Woek weet wel waarover. ‘Er waren eens een paar tandenstokers, schrijf daar maar over…