Genomineerd!
Weg is genomineerd voor de Dioraphte Literatour Prijs!
Weg is genomineerd voor de Dioraphte Literatour Prijs!
Ik zit in bed met een das om en ik stink naar diesel. We moesten diesel tanken voor de verwarming dus kwam er een bunkerboot langszij en verkouden of niet, stak ik daarnet een nozzel in een gat in de boot. Daar zwom vervolgens 1000 liter doorheen, zo de buik in. Dat is wat fijn…
Omdat de Kinderboekenweek als een groot bos in mijn agenda stond, kon ik er niet zo heel goed achter kijken. Maar nu zijn we er doorheen (en ik hou best van bomen, zo bleek) en nadert mijn uitgestelde reis (wegens omgevallen man – hij staat weer) naar New York! Ik had me er nog helemaal…
Schreef ik het eerder? Ik moet eraan denken als de moeheid in de vorm van tranen langs mijn wangen glijdt terwijl ik op de fiets naar de studio rij. Milo, die nog elke nacht uit zijn bedje klimt om naar ‘het grote bed’ te stiefelen. Die zijn koude beentjes tegen me aanduwt, ‘mama’ mompelt en dan heel diep…
We zijn op de werf. Dat is iets wat je één keer per zeven jaar doet, en met deze boot hebben we het nog nooit gedaan. Dus ik voel me een amateur, bij het losmaken van de boot (hoe krijgen we die vast gerotte knopen uit die touwen?) bij het aanleggen, over knopen gesproken, hoe…
Ik dacht over een blog en wat de grenzen zijn. Toen met Milo was het overleven. Dus ik schreef. Er was geen grens. Anderen voelden hem wel, die grens, vonden dat ik er overheen was gegaan. Dat zeiden ze niet letterlijk, ze zeiden, gut, schrijven over een te vroeg geboren kind, dat zou ik niet…