Twee woorden zijn genoeg

‘Mama mo? Mama mo?’
Milo mag dan tegenwoordig met twee woorden praten, ik versta er niks van.
‘Trek! Mo trek!’ Hij wijst op zijn borst.
‘Je trekker?’
‘Ja. Nee. Papa. Mo?’
Hij wijst nog eens op zijn borst.
Ik kniel bij hem neer, hij ziet er niet uit of hij pijn heeft, dus een mop, mog, mol, mok, blauwe plek zal t wel niet zijn. ‘Milo als je zo onduidelijk praat versta ik je niet.’
Hij grijpt mijn hand – ‘mee?’ Ik word meegesleurd naar papa. Die heeft maar één blik nodig.
‘Monstertruck. Op zijn shirt.’
Logisch.

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.