Wat zal ik schrijven Milo?
Dat mama een koenkel is.
En verder nog iets? Heb je nog goeie raad voor de mensen?
Je bent een tomaat. En zeg maar aaaaaaaaaaa, gewoon met alleen maar aa-tjes
Ik denk dat we zo de kerst wel doorkomen.
Ik ook.
De buren hadden een vuurkorf en dat maakte het beeld wakker dat al een tijdje sluimerde. Dat ik mezelf ook bij zo’n vuurkorf zag staan, mijn eigen vuurkorf. Voor de boot, met een tafel vol hapjes en allemaal lachende mensen als in een reclame. “Wij hebben een gezonde én warme oplossing gevonden”, zei die reclame…
Woensdag ligt mijn boek in de boekhandel (je bent welkom op de boekpresentatie!). Woensdag kun je doen wat ik al deed; eraan voelen, erin bladeren, kippen tellen. Het kriebelt als veertjes, dit boek. En ik wil dat jij het leest. Dan vertel ik je daarna dat ik het schreef in een manische week, maar er…
De blote kuiten van de vorige foto begonnen me een beetje tegen te staan, dus dit stukje is geschreven uit eigenbelang. Maar het gaat over mijn moeder. Over mijn moeders bankje, waar we gisteren wat gingkoblaadjes aan toevoegden. Wat niet mag, dus ik noem geen namen en ook geen locaties. Maar ik ben wel heel…
Ik had dikke zachte sokken gekocht om de wereld vandaag, om te beginnen bij mijn voeten, wat warmer te maken. Ze werden gisteravond direct geconfisqueerd. Zo gaat dat met zachte warme dingen, er zijn altijd wezens die ze meer nodig hebben dan ik. Soms moet je die wezens dat gunnen.
Ik had nog opgeschept tegen de uitgever dat Aran net een padvinder is: betrouwbaar. Dus mocht hij met zijn vriendje helemaal zelf het drukke feestgewoel van het Kinderboekenbal in. Ze waren verkleed als vrienden, personages uit een boek dat nog moest komen. Met groene strikken, witte shirtjes en die gele gekregen NS petjes, waar een…