Terug
Ik haal de plakkertjes met ‘Tram 9 Zwarte Pad’ en ‘Binnenstebuiten 3D’ uit mijn agenda.
Dat was de vakantieplanning.
Vandaag maar weer eens wat schrijven. Met een warme chocomel erbij.
Ik sliep niet vannacht want het stormde. Wasknijpers inclusief mandje vlogen langs de stuurhut, tuinstoelen schaatsten over het dek. Twee jongetjes lagen zoet te slapen, ik zat steeds weer overeind in mijn bed. Het klotsende water, de zekerheid dat we gingen zinken, de app die zei dat de storm om vier uur zou ophouden. Wat…
Het is lastig om beslissingen te nemen die niet helemaal van jou zijn. Het huis van mijn vader is allereerst van hem. Maar hij woont er niet meer, en de broeken met knopen, de mooie blousen; hij gaat ze waarschijnlijk niet meer dragen. Waar laat ik ze dan? Net als de sieraden van mijn moeder….
Aan het einde van de yogales golfde het weer over me heen. Verdriet. Het besef dat ik nu in een wereld leef waarin mijn moeder niet leeft. En ik probeerde erover na te denken. Waarom het zo moeilijk is om dat echt te beseffen. Het antwoord dat ik verzon is misschien een open deur. Maar…
Dus ik kreeg die Dell XPS en hij kon vast alles wat hij beloofde, maar ik vond m…niet fijn. Te zwaar, te log, niet knap genoeg. Goede les: ik wil dus ook een knappe laptop, niet alleen een goeie (zou dat nou ook voor mannen gelden?). Dus toen stuurde ik m terug, de laptop, niet…
Ik plaatste een nieuwe, verse foto, gemaakt door Kika Booy, ik werkte twee verhalen bij, die je nu online kunt lezen. Hier en hier. Yoko is waargebeurd. Mieren in een bus ook. Zoetzure zaken, want ik schreef het verhaal over mijn moeder in het jaar voor ze stierf. Dingen die je nog niet wist. Iets…
Het begon met regen en storm en een wegwaaiende partytent, die we net zo trots in elkaar hadden gepuzzeld. Sonja stond klaar met de soep, Roald en ik stonden klaar met flyers. Mijn zoons en Edwin stonden ook klaar. Het enige wat kwam was regen. En toen – in de verte, een mevrouw die moeilijk…