Terug
Ik haal de plakkertjes met ‘Tram 9 Zwarte Pad’ en ‘Binnenstebuiten 3D’ uit mijn agenda.
Dat was de vakantieplanning.
Vandaag maar weer eens wat schrijven. Met een warme chocomel erbij.
Als ik in de file naar huis sta heb ik tijd om wat mensen te appen. Ik stuur een bericht naar Monique over het kinderboekenbal, waar ik nog geen kaartje voor heb, omdat ik ‘in between uitgevers’ zit, zelfs al is mijn boek Beste broers dit jaar kerntitel. Hoe het met het uitruimen gaat vraagt…
Gisteren was de laatste dag van mijn camjo (Camera Journalist) opleiding. Ik was om zes uur opgestaan en naar mijn studio gefietst om af te monteren, daarna reed ik door de motregen naar Zuidoost. Appjes van medecursisten dat ze later kwamen. Ik stopte bij de beste Turkse Bakker en kocht Baklava. Komen en weggaan moet je altijd vieren….
Ik wilde deze recensie van Anna ten Bruggencate steeds al plaatsen omdat ik hem mooi vind. En sowieso, ik wilde steeds al schrijven hoe blij ik ben met alle liefde voor Kip op je kop. Omdat ik het gevoel heb dat het boek zichzelf voortstuwt en dat het geen onderscheid maakt tussen jonge en oude…
Nadat ik was thuisgekomen met mijn griffel, mocht Milo hem vasthouden. Dat was leuk, we waren alleen thuis, mijn achtjarige en ik. Hij had de griffel in beide handen vast en keek naar me met een nieuwe blik in zijn ogen. Bewondering misschien, maar eerder nog: verrassing. Gut, die moeder van mij kán iets. Zodra…
De doos waar de as van mijn moeder in zit lijkt op zo’n hoekig geval waar de Jumbo ook haar kattenbakvulling in verpakt. En het kattengrit was op. Ik had online al nieuwe besteld – dan krijg je zo’n enorme hoeveelheid die een boze postbode met een steekkarretje komt brengen en als het even kan…
Woek is uit logeren, Milo zingt ‘een, twee, drie’, tegen een Nijntje toren. Ik schrijf een verhaal. De vakantie begint eindelijk een beetje te wennen.
Als ik in de file naar huis sta heb ik tijd om wat mensen te appen. Ik stuur een bericht naar Monique over het kinderboekenbal, waar ik nog geen kaartje voor heb, omdat ik ‘in between uitgevers’ zit, zelfs al is mijn boek Beste broers dit jaar kerntitel. Hoe het met het uitruimen gaat vraagt…
Gisteren was de laatste dag van mijn camjo (Camera Journalist) opleiding. Ik was om zes uur opgestaan en naar mijn studio gefietst om af te monteren, daarna reed ik door de motregen naar Zuidoost. Appjes van medecursisten dat ze later kwamen. Ik stopte bij de beste Turkse Bakker en kocht Baklava. Komen en weggaan moet je altijd vieren….
Ik wilde deze recensie van Anna ten Bruggencate steeds al plaatsen omdat ik hem mooi vind. En sowieso, ik wilde steeds al schrijven hoe blij ik ben met alle liefde voor Kip op je kop. Omdat ik het gevoel heb dat het boek zichzelf voortstuwt en dat het geen onderscheid maakt tussen jonge en oude…
Nadat ik was thuisgekomen met mijn griffel, mocht Milo hem vasthouden. Dat was leuk, we waren alleen thuis, mijn achtjarige en ik. Hij had de griffel in beide handen vast en keek naar me met een nieuwe blik in zijn ogen. Bewondering misschien, maar eerder nog: verrassing. Gut, die moeder van mij kán iets. Zodra…
De doos waar de as van mijn moeder in zit lijkt op zo’n hoekig geval waar de Jumbo ook haar kattenbakvulling in verpakt. En het kattengrit was op. Ik had online al nieuwe besteld – dan krijg je zo’n enorme hoeveelheid die een boze postbode met een steekkarretje komt brengen en als het even kan…
Woek is uit logeren, Milo zingt ‘een, twee, drie’, tegen een Nijntje toren. Ik schrijf een verhaal. De vakantie begint eindelijk een beetje te wennen.
Als ik in de file naar huis sta heb ik tijd om wat mensen te appen. Ik stuur een bericht naar Monique over het kinderboekenbal, waar ik nog geen kaartje voor heb, omdat ik ‘in between uitgevers’ zit, zelfs al is mijn boek Beste broers dit jaar kerntitel. Hoe het met het uitruimen gaat vraagt…
Gisteren was de laatste dag van mijn camjo (Camera Journalist) opleiding. Ik was om zes uur opgestaan en naar mijn studio gefietst om af te monteren, daarna reed ik door de motregen naar Zuidoost. Appjes van medecursisten dat ze later kwamen. Ik stopte bij de beste Turkse Bakker en kocht Baklava. Komen en weggaan moet je altijd vieren….
Ik wilde deze recensie van Anna ten Bruggencate steeds al plaatsen omdat ik hem mooi vind. En sowieso, ik wilde steeds al schrijven hoe blij ik ben met alle liefde voor Kip op je kop. Omdat ik het gevoel heb dat het boek zichzelf voortstuwt en dat het geen onderscheid maakt tussen jonge en oude…
Nadat ik was thuisgekomen met mijn griffel, mocht Milo hem vasthouden. Dat was leuk, we waren alleen thuis, mijn achtjarige en ik. Hij had de griffel in beide handen vast en keek naar me met een nieuwe blik in zijn ogen. Bewondering misschien, maar eerder nog: verrassing. Gut, die moeder van mij kán iets. Zodra…
De doos waar de as van mijn moeder in zit lijkt op zo’n hoekig geval waar de Jumbo ook haar kattenbakvulling in verpakt. En het kattengrit was op. Ik had online al nieuwe besteld – dan krijg je zo’n enorme hoeveelheid die een boze postbode met een steekkarretje komt brengen en als het even kan…
Woek is uit logeren, Milo zingt ‘een, twee, drie’, tegen een Nijntje toren. Ik schrijf een verhaal. De vakantie begint eindelijk een beetje te wennen.