Dat we mensen maken
Soms denk ik: waar komt hij nou weer vandaan. Dat jongetje dat daar vol ijver boekenloopt. En dan denk ik; oh ja, uit mij. Alsof dát zo logisch is.
Soms denk ik: waar komt hij nou weer vandaan. Dat jongetje dat daar vol ijver boekenloopt. En dan denk ik; oh ja, uit mij. Alsof dát zo logisch is.
Boekhandel Broese zit naast de Utrechtse bieb waar ik straks lesgeef, ik ben te vroeg. Het is lunchtijd en was er niet een koffiecorner in Broese? Ik draaf naar binnen, zo de Young Adult boeken in. Geen koffiecorner te zien maar ja, nee, als ik er dan toch ben kan ik meteen even kijken of mijn…
Gisteren was de laatste dag van mijn camjo (Camera Journalist) opleiding. Ik was om zes uur opgestaan en naar mijn studio gefietst om af te monteren, daarna reed ik door de motregen naar Zuidoost. Appjes van medecursisten dat ze later kwamen. Ik stopte bij de beste Turkse Bakker en kocht Baklava. Komen en weggaan moet je altijd vieren….
Zo zit ik in een lege boot, beide jongetjes zijn net de straat uitgereden. Woek spijbelt een dagje bij zijn oma. Of nee, hij heeft heel erg spierpijn en heel erg zijn best gedaan, dus eigenlijk wel recht op een dagje rust (zegt hij zelf). Milo gaat naar de paardjes. Dat betekent dat ze laat thuiskomen,…
We lopen naar school. Overal is het wit, en Milo heeft Elsa vast, want die gaan we straks terugbrengen. Maar voordat Else teruggaat, wil Milo haar graag nog even aan de juf van Aran laten zien. Aran stapt wat stilletjes voort. Ik kijk naar zijn rugzak, die is wel erg leeg voor een jongen die…
Ik dacht over een blog en wat de grenzen zijn. Toen met Milo was het overleven. Dus ik schreef. Er was geen grens. Anderen voelden hem wel, die grens, vonden dat ik er overheen was gegaan. Dat zeiden ze niet letterlijk, ze zeiden, gut, schrijven over een te vroeg geboren kind, dat zou ik niet…
De metro’s zijn steeds heel erg vol, vooral als we naar huis willen. Er wordt nauwelijks gepraat als het zo vol is. Vrijwel iedereen is verdiept in zijn telefoon. Ook twee zwaar opgemaakte meisjes in strakke leggings die eruit zien alsof ze net uit de sportschool komen -maar ik heb ontdekt dat dat mode is,…
Boekhandel Broese zit naast de Utrechtse bieb waar ik straks lesgeef, ik ben te vroeg. Het is lunchtijd en was er niet een koffiecorner in Broese? Ik draaf naar binnen, zo de Young Adult boeken in. Geen koffiecorner te zien maar ja, nee, als ik er dan toch ben kan ik meteen even kijken of mijn…
Gisteren was de laatste dag van mijn camjo (Camera Journalist) opleiding. Ik was om zes uur opgestaan en naar mijn studio gefietst om af te monteren, daarna reed ik door de motregen naar Zuidoost. Appjes van medecursisten dat ze later kwamen. Ik stopte bij de beste Turkse Bakker en kocht Baklava. Komen en weggaan moet je altijd vieren….
Zo zit ik in een lege boot, beide jongetjes zijn net de straat uitgereden. Woek spijbelt een dagje bij zijn oma. Of nee, hij heeft heel erg spierpijn en heel erg zijn best gedaan, dus eigenlijk wel recht op een dagje rust (zegt hij zelf). Milo gaat naar de paardjes. Dat betekent dat ze laat thuiskomen,…
We lopen naar school. Overal is het wit, en Milo heeft Elsa vast, want die gaan we straks terugbrengen. Maar voordat Else teruggaat, wil Milo haar graag nog even aan de juf van Aran laten zien. Aran stapt wat stilletjes voort. Ik kijk naar zijn rugzak, die is wel erg leeg voor een jongen die…
Ik dacht over een blog en wat de grenzen zijn. Toen met Milo was het overleven. Dus ik schreef. Er was geen grens. Anderen voelden hem wel, die grens, vonden dat ik er overheen was gegaan. Dat zeiden ze niet letterlijk, ze zeiden, gut, schrijven over een te vroeg geboren kind, dat zou ik niet…
De metro’s zijn steeds heel erg vol, vooral als we naar huis willen. Er wordt nauwelijks gepraat als het zo vol is. Vrijwel iedereen is verdiept in zijn telefoon. Ook twee zwaar opgemaakte meisjes in strakke leggings die eruit zien alsof ze net uit de sportschool komen -maar ik heb ontdekt dat dat mode is,…
Boekhandel Broese zit naast de Utrechtse bieb waar ik straks lesgeef, ik ben te vroeg. Het is lunchtijd en was er niet een koffiecorner in Broese? Ik draaf naar binnen, zo de Young Adult boeken in. Geen koffiecorner te zien maar ja, nee, als ik er dan toch ben kan ik meteen even kijken of mijn…
Gisteren was de laatste dag van mijn camjo (Camera Journalist) opleiding. Ik was om zes uur opgestaan en naar mijn studio gefietst om af te monteren, daarna reed ik door de motregen naar Zuidoost. Appjes van medecursisten dat ze later kwamen. Ik stopte bij de beste Turkse Bakker en kocht Baklava. Komen en weggaan moet je altijd vieren….
Zo zit ik in een lege boot, beide jongetjes zijn net de straat uitgereden. Woek spijbelt een dagje bij zijn oma. Of nee, hij heeft heel erg spierpijn en heel erg zijn best gedaan, dus eigenlijk wel recht op een dagje rust (zegt hij zelf). Milo gaat naar de paardjes. Dat betekent dat ze laat thuiskomen,…
We lopen naar school. Overal is het wit, en Milo heeft Elsa vast, want die gaan we straks terugbrengen. Maar voordat Else teruggaat, wil Milo haar graag nog even aan de juf van Aran laten zien. Aran stapt wat stilletjes voort. Ik kijk naar zijn rugzak, die is wel erg leeg voor een jongen die…
Ik dacht over een blog en wat de grenzen zijn. Toen met Milo was het overleven. Dus ik schreef. Er was geen grens. Anderen voelden hem wel, die grens, vonden dat ik er overheen was gegaan. Dat zeiden ze niet letterlijk, ze zeiden, gut, schrijven over een te vroeg geboren kind, dat zou ik niet…
De metro’s zijn steeds heel erg vol, vooral als we naar huis willen. Er wordt nauwelijks gepraat als het zo vol is. Vrijwel iedereen is verdiept in zijn telefoon. Ook twee zwaar opgemaakte meisjes in strakke leggings die eruit zien alsof ze net uit de sportschool komen -maar ik heb ontdekt dat dat mode is,…