Dat we mensen maken
Soms denk ik: waar komt hij nou weer vandaan. Dat jongetje dat daar vol ijver boekenloopt. En dan denk ik; oh ja, uit mij. Alsof dát zo logisch is.
Soms denk ik: waar komt hij nou weer vandaan. Dat jongetje dat daar vol ijver boekenloopt. En dan denk ik; oh ja, uit mij. Alsof dát zo logisch is.
WEG Nadat zo’n boek het licht heeft gezien, zijn er maar heel weinig dingen die je kunt doen. 1. Alle boekhandels af en overal jouw boek bovenop de stapel leggen. 2. De hele dag jezelf googelen. 3. Peinzen over manieren om de bekendheid van je boek te helpen. Bij punt 3 heb ik dit bedacht;…
Ik weet dat er belangrijker zaken zijn op de wereld om een mening over te hebben. Ik schrijf ondertussen alle teksten voor het nieuwe DeLaMar tijdschrift (superleuk). Ik zit tot over mijn oren in dat nieuwe boek. Dat Nu Echt Bijna Af is. Maar dit is wat me bezighoudt: de poesjes pisten op het bed….
We hebben Milo’s haar nooit geknipt, dus nu heeft hij lange krullen. Pluizig lange krullen, minstens-één-keer-per-dag-borstelen-krullen. Gisteren deed ik er een knotje in. Hij stond de hele tijd voor de spiegel verbaasd naar zichzelf te kijken. Tot het knotje los was. Toen at hij de tafel op.
Milo, gezicht op mijn gezicht: ‘Mag ik pap eten, asjeblief?’ (plus verse foto van fotograaf Anton Prins)
Je begint met schrijven. Je blijkt een administratie te moeten bijhouden. Er komen contracten op tafel. Er is iets met cijfers aan het einde van het jaar. En ook al halverwege. Soms vallen die cijfers tegen. Soms is dat je eigen schuld. Dus ik volgde een workshop Onderhandelen voor schrijvers. Aangeboden door de VSenV. Een zeer…
Ik pluk een wit jongetje uit de klas, tranen als hij me ziet. De juf zei het al: ‘Hij heeft hoofdpijn, maar hij zegt ook dat hij jou mist omdat je naar Parijs gaat.’ Niet dat ik al weg ben, en ik ga naar New York, maar het missen is er niet minder om. Vertrekken…