Hinderlijke zaken

Keelpijn, wat eerst een mugje was, zat vanmorgen als een volgroeide mot in mijn keel. Op zo’n moment ben ik zo blij dat ik geen opera zing. Zolang ik hersenen heb kan ik schrijven. En als ik op de radio moet, nou ja, dan fluister ik desnoods. Ik kan heel goed hees fluisteren. Vroeger had ik een…

We dwalen door de resten van het jaar, als door de uitverkoop van een groot warenhuis. Een stukke kerstbal, een restje chocola (dat eten we op). Er komen dingen. Enge dingen, een scan voor mijn moeder over kanker, leuke dingen, onderzoek naar digitaal schrijven, nieuwe projecten. Ondertussen wiebelt de wereld. En ieder jaar zijn we als die…

Naast mij staat een verkouden maar vooral toch ook schoolziek Woekje, die wilde vanmorgen niet uit bed. Vandaag bereikt het pre-vertrekken een hoogtepunt (in hem). Nu gaat hij dus mee stroopwafels kopen voor Gregory, laptop halen op de studio, mijn tas mag hij ook helpen pakken. Maar dat wil hij niet. Vannacht lag ik te…

Zes uur ’s avonds. Ik ging al geen glühwein drinken op het schoolplein. Want dat is de gewoonte tijdens het uurtje kerstdiner. Kinderen binnen, ouders buiten met de drank. Ik wilde schrijven. Het plan was dus: Aran wegbrengen met zijn meloenkerstbomen. Even een Weg op de bus voor winnaar Bart. Terug naar boot. Nog precies een…