Column voor Schrijven Magazine

Een cliffhanger maken van de werkelijkheid; dat voelde gisteren een beetje gek. Want na het zoeken, na het besluit om woensdag door te gaan met het openen van alle dozen, stuurde Bart een paar uur later een bericht. Van een zakje, gevonden in een doos die nog in het huis stond, ‘een vrij random doos.’…

Ik vraag me af of die verhuizing een goed teken is, schrijft een vriend van mijn vader. Ik ook. Mijn vader gaat morgen per ambulance (in een auto hangt hij nog te scheef) vanuit het ziekenhuis naar een ‘geriatrisch revalidatiehuis’, omdat het hardere werken van ‘echte’ revalidatie in een kliniek als Basalt te hoog gegrepen…

In mijn mailbox de uitnodiging om op 8 mei naar Gent te komen. Want Weg is genomineerd voor de Kleine Cervantes 2018, van de stad Gent. Eerder was Olivia ook genomineerd, maar het is me nooit gelukt om toen in Gent te geraken, ik weet niet meer precies waarom. Angst, waarschijnlijk, daardoor leek Gent opeens zo ver weg….

Morgen is mijn moeder een jaar dood. Ik kijk al een tijdje naar die dag in mijn agenda. Zoals hij daar tussen de andere dagen ligt als een vetbubbel, ongrijpbaar. Ik ga naar mijn vader, morgen, maar we hebben het er nauwelijks over. Onze gesprekken zijn praktisch. Over wandelen in het bos, over geldzaken, wie…

‘Waarom moeten wij alles leren en kunnen spinnen alles al?’ Dat vroegen Aran en ik ons af op de fiets op weg naar de supermarkt, om voor de school uit al boodschappen te hebben gedaan. Iets met leeftijd misschien, dat een spin geen tijd heeft om te leren spin te zijn omdat hij dan al…

Als ik in de file naar huis sta heb ik tijd om wat mensen te appen. Ik stuur een bericht naar Monique over het kinderboekenbal, waar ik nog geen kaartje voor heb, omdat ik ‘in between uitgevers’ zit, zelfs al is mijn boek Beste broers dit jaar kerntitel. Hoe het met het uitruimen gaat vraagt…