Beeldtaal

Gisteren de hele dag aan het filmpje zitten klooien. Het werkt net als een verhaal maken, zo blijkt: de beelden kruipen in je hoofd en gaan daar een potje zitten kaarten. Met zichzelf. Tot ze opeens in een andere volgorde liggen en je denkt (meestal zit je dan net op de fiets): JA, zo moet het. Meestal is het dan ook net een uur of vijf en moet je de kinderen eigenlijk al opgehaald hebben.

Maar ik heb wel een nieuwe versie

 

 

 

 

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.