Zonnig wakker worden om 6.04

JAPAN komt dichterbij. Het wordt nu een beetje eng – behalve alleen maar geweldig. Ik begin nu te denken; maar we moeten wel op tijd.. en wat als…. Maar ‘hoera we gaan op pad’ overheerst. En wat heel hard achter Japan aanholt, al was het maar omdat het boek deze week naar de drukker ging,…

Aan de overkant hebben we een huiler. Elke ochtend sta ik er met mijn jongetjes naar te luisteren. Een mannenstem, die laatste gesmoorde schreeuw voor de noodlottige sprong. Maar dan vrij hard voor een gesmoorde schreeuw. En vrij vaak. Moet ik de politie bellen, vroeg ik me de eerste keer af. ‘Er staat een man…

Ik: ‘We gaan met de andere pont, Milo, anders zijn we te vroeg bij ..hullie.’ Milo: ‘Bij zij.’ Ik: ‘Wat?’ Milo: ‘Bij zij. Het zijn meisjes.’

Ik nam me net voor om dit jaar vooral geld uit te gaan geven, in plaats van het de hele tijd heel erg te willen verdienen. Er is iets met dat ‘willen verdienen’ waar ik moe van ben. Niet dat ik niet meer werk, niet dat dat kan, maar ik ga voor ‘kom maar door…