Zonnig wakker worden om 6.04
Milo, gezicht op mijn gezicht: ‘Mag ik pap eten, asjeblief?’
(plus verse foto van fotograaf Anton Prins)
Vergelijkbare berichten
Verheugen
Omdat de Kinderboekenweek als een groot bos in mijn agenda stond, kon ik er niet zo heel goed achter kijken. Maar nu zijn we er doorheen (en ik hou best van bomen, zo bleek) en nadert mijn uitgestelde reis (wegens omgevallen man – hij staat weer) naar New York! Ik had me er nog helemaal…
Beetje fladderen
De opwinding van de boekpresentatie van Weg duurde een heel weekend, gonsde maandag en dinsdag nog na – en daar heb ik bewijs van – maar vanmorgen was ik weer mijn eigen mopperige zelf, heel jammer vond ik dat. Er werd gezeurd over wie de kinderen naar school bracht (ik, vrijwel altijd) en waarom dat eigenlijk…
We gingen naar de Grotten van Han
Er was een lichtshow, onder de grond, op 80 meter diepte. Het was er best koud, wat nauwelijks voorstelbaar was bij het naar binnen gaan, want toen was het 35 graden. Het treintje ernaartoe! Geen deuren en scheuren door die bergen. En er was dus ook gewoon licht, aan het einde van de tunnel. Vandaag gaan…
Citroencake in het bos
Vandaag zou mijn moeder tachtig zijn geworden. In plaats daarvan is ze al anderhalf jaar dood. Ik bak citroencake met Aran, naar het recept van die geweldige blog van Caroline en haar vriendinnen, de Universal Moms. De hele ochtend heb ik foto’s van Aran zitten uitzoeken voor zijn twaalfde verjaardag, dan krijgt hij een fotoboek….
Hoei
Regelmatig kom ik mijn opvoeding tegen. Zoals nu, in een vreemde stad, met nieuwe mensen om mee samen te werken. Hoe werkt dat? Stuur je dan ’s nachts nog dat berichtje om te vragen hoe de voorstelling was, of is na middernacht echt te laat (zelfs al wordt er ’s nachts aan krantjes gewerkt) en…