Wat zal ik schrijven Milo?
Dat mama een koenkel is.
En verder nog iets? Heb je nog goeie raad voor de mensen?
Je bent een tomaat. En zeg maar aaaaaaaaaaa, gewoon met alleen maar aa-tjes
Ik denk dat we zo de kerst wel doorkomen.
Ik ook.
Daar krijg ik straks natte billen van. Ik kijk, al een maand of vier, naar de gaten die in mijn zadeldek zijn gevallen. Ze zijn geleidelijk ontstaan, eerst puntjes, toen rondjes, nu kraters. Zure regen, depressief zadel, ik kan het me allemaal voorstellen. Steeds dacht ik vaag: daar moet ik iets aan doen voordat het…
Ik zat op het dak van de boot, we waren weer met die schroeven en moeren bezig, maar we hadden ons verslapen. De wereld was dus al wakker, ik had geen lampjes op mijn borst. Iets verderop stonden twee mevrouwen te praten. Ze hadden allebei een hond. De ene net zo strak en aan de…
Zo’n blog, dat is allemaal voorgrond. Wat zet je in de etalage. Vertel je dat je nu naar de bieb wil maar dat het regent. Of iets diepers, over een verhaal dat er nog niet is, maar dat komt (maar nee, dat verhaal moet je natuurlijk pas vertellen als het er is) Een beeld misschien: een…
We zijn op de werf. Dat is iets wat je één keer per zeven jaar doet, en met deze boot hebben we het nog nooit gedaan. Dus ik voel me een amateur, bij het losmaken van de boot (hoe krijgen we die vast gerotte knopen uit die touwen?) bij het aanleggen, over knopen gesproken, hoe…
Achterin de Dom zaten Femke, Lonneke en Hans, speciaal voor mij, als moderator van het Gesprek van de Dag. Van blijdschap vergat ik me prompt voor te stellen bij de introductie, maar daarna ging het goed. Dit keer waren Alexandra Broeder en Michel van den Bogaard te gast, we hadden het over kinderen en schapenkinderen….