Snipperdag
Die herfst, de lappenmand, ik dacht; even niks. Even lekker chillen met Milo. En dat hebben we gedaan. Ik dan.
Vanmorgen heb ik het wereldrecord traktaties maken verbroken. Coronaproof ook nog. Milo is in de vakantie jarig geweest en ik had het bedacht van tevoren, dat dinsdag een goeie dag zou zijn. Dan is er de leuke juf (de andere is ook leuk, maar vaker boos), dan hebben ze die eerste rommelig nadevakantie-maandag al gehad….
Laatst kwam er een politieboot met zoveel vaart voorbij dat bij ons de rioleringsbuis brak en bij de buren de gasleiding. Dat is botenleven. Net zoals ik nu, bijna als vanzelf, de drang begin te voelen om gangboorden schoon te spuiten en te schilderen. Ik stel me voor dat tuinieren ook zo werkt, naar de…
Er stond zo’n lijstje in mijn agenda met nog te schrijven dingen, en weliswaar bovenaan maar toch een beetje onderin mijn bewustzijn stond het uitzoekwerk. Niet het schrijven, want dat is leuk, maar het ordenen, het bij elkaar vegen, het me ergeren aan het feit dat ik weet dat ik het heb, maar niet weet…
Terwijl aan de overkant van de oceaan een heel continent in zee dreigt te verdwenen, concentreer ik me hier op nieuwe verhalen. Verhalen die het gat na Weg moeten opvullen. Verhalen die iets nieuws vertellen, die mij iets nieuws vertellen, die maken dat ik weer begrijp wat ik aan het doen ben – behalve dropjes eten. Links…
Milo zingt elke dag ‘in de gloria’ en ‘hoera hoera hoera’. De hele tijd, achter elkaar door. Het leven één groot verjaarsfeest. Maar omdat hij ook ooit prematuur was wordt hij getest. Dit keer op het moment dat hij ongeveer twee jaar oud zou zijn, namelijk nu. Hij werd eigenlijk 13 mei al twee, maar…
Milo liep de hele ochtend al rond met Arans rugzak omdat ik had geroepen dat ik kleine jongens met grote tassen zo lief vind. Iets later fietste ik een stukje met Aran mee richting middelbare school. We hadden het over huiswerkstrategieën. Of we een kleurenprinter nodig hebben voor BeVo (bij ons heette dat handvaardigheid), maar…
Vanmorgen heb ik het wereldrecord traktaties maken verbroken. Coronaproof ook nog. Milo is in de vakantie jarig geweest en ik had het bedacht van tevoren, dat dinsdag een goeie dag zou zijn. Dan is er de leuke juf (de andere is ook leuk, maar vaker boos), dan hebben ze die eerste rommelig nadevakantie-maandag al gehad….
Laatst kwam er een politieboot met zoveel vaart voorbij dat bij ons de rioleringsbuis brak en bij de buren de gasleiding. Dat is botenleven. Net zoals ik nu, bijna als vanzelf, de drang begin te voelen om gangboorden schoon te spuiten en te schilderen. Ik stel me voor dat tuinieren ook zo werkt, naar de…
Er stond zo’n lijstje in mijn agenda met nog te schrijven dingen, en weliswaar bovenaan maar toch een beetje onderin mijn bewustzijn stond het uitzoekwerk. Niet het schrijven, want dat is leuk, maar het ordenen, het bij elkaar vegen, het me ergeren aan het feit dat ik weet dat ik het heb, maar niet weet…
Terwijl aan de overkant van de oceaan een heel continent in zee dreigt te verdwenen, concentreer ik me hier op nieuwe verhalen. Verhalen die het gat na Weg moeten opvullen. Verhalen die iets nieuws vertellen, die mij iets nieuws vertellen, die maken dat ik weer begrijp wat ik aan het doen ben – behalve dropjes eten. Links…
Milo zingt elke dag ‘in de gloria’ en ‘hoera hoera hoera’. De hele tijd, achter elkaar door. Het leven één groot verjaarsfeest. Maar omdat hij ook ooit prematuur was wordt hij getest. Dit keer op het moment dat hij ongeveer twee jaar oud zou zijn, namelijk nu. Hij werd eigenlijk 13 mei al twee, maar…
Milo liep de hele ochtend al rond met Arans rugzak omdat ik had geroepen dat ik kleine jongens met grote tassen zo lief vind. Iets later fietste ik een stukje met Aran mee richting middelbare school. We hadden het over huiswerkstrategieën. Of we een kleurenprinter nodig hebben voor BeVo (bij ons heette dat handvaardigheid), maar…
Vanmorgen heb ik het wereldrecord traktaties maken verbroken. Coronaproof ook nog. Milo is in de vakantie jarig geweest en ik had het bedacht van tevoren, dat dinsdag een goeie dag zou zijn. Dan is er de leuke juf (de andere is ook leuk, maar vaker boos), dan hebben ze die eerste rommelig nadevakantie-maandag al gehad….
Laatst kwam er een politieboot met zoveel vaart voorbij dat bij ons de rioleringsbuis brak en bij de buren de gasleiding. Dat is botenleven. Net zoals ik nu, bijna als vanzelf, de drang begin te voelen om gangboorden schoon te spuiten en te schilderen. Ik stel me voor dat tuinieren ook zo werkt, naar de…
Er stond zo’n lijstje in mijn agenda met nog te schrijven dingen, en weliswaar bovenaan maar toch een beetje onderin mijn bewustzijn stond het uitzoekwerk. Niet het schrijven, want dat is leuk, maar het ordenen, het bij elkaar vegen, het me ergeren aan het feit dat ik weet dat ik het heb, maar niet weet…
Terwijl aan de overkant van de oceaan een heel continent in zee dreigt te verdwenen, concentreer ik me hier op nieuwe verhalen. Verhalen die het gat na Weg moeten opvullen. Verhalen die iets nieuws vertellen, die mij iets nieuws vertellen, die maken dat ik weer begrijp wat ik aan het doen ben – behalve dropjes eten. Links…
Milo zingt elke dag ‘in de gloria’ en ‘hoera hoera hoera’. De hele tijd, achter elkaar door. Het leven één groot verjaarsfeest. Maar omdat hij ook ooit prematuur was wordt hij getest. Dit keer op het moment dat hij ongeveer twee jaar oud zou zijn, namelijk nu. Hij werd eigenlijk 13 mei al twee, maar…
Milo liep de hele ochtend al rond met Arans rugzak omdat ik had geroepen dat ik kleine jongens met grote tassen zo lief vind. Iets later fietste ik een stukje met Aran mee richting middelbare school. We hadden het over huiswerkstrategieën. Of we een kleurenprinter nodig hebben voor BeVo (bij ons heette dat handvaardigheid), maar…