Ring
Mijn broer en ik staan in de opslag en we zoeken. We kunnen kiezen uit tachtig dozen en een tafel, wat kunstwerken en een kast op zijn zij. Ik heb al in doos 44 gekeken, want dat leek Bart (mijn broer dus) een waarschijnlijke locatie voor de kluis, zelfs al staat er ‘bureauspullen’ op de doos. Er zaten bureauspullen in.
We zijn ietwat vertwijfeld. In die kluis, als we hem vinden, zou een linnen zakje moeten zitten met daarin de ring van mijn moeder. Mijn vader wil al sinds ze overleed haar ring aan die van hem smeden. Het idee verdween enigszins in de alsmaar groeiende mantelzorg, maar is nu weer opgelaaid – alleen is de ring zoek.
‘My precioussss,’ mompel ik, mijn broer hoort het niet.
Het licht op de gang gaat uit, dat doet het steeds, dan moet je even naar buiten lopen om te zwaaien. Ik loop naar buiten om te zwaaien, en ontdek een vrouw in een gang verderop, die met een doos op schoot en een campingstoeltje onduidelijk dingen zit te sorteren. Opslag-leven.
Ik loop terug. Bart is met doos 35 bezig. Er zitten pakken kopieerpapier in en gekleurd karton. “Jij zei; je moet alles wat je zou willen bewaren inpakken,” zegt hij met een wat hulpeloze grijns. Ik pak een nieuwe doos. In doos 48 vinden we de kluis. Er zit niks van waarde in, en zeker geen ring.
