Vergelijkbare berichten
De man in de kano
Onderweg heb ik sjans met een kale man in een kano. De zon schijnt. Ik heb afgesproken met Carlijn. We hebben het over PR plannen voor WEG. WEG is een zoektocht naar vrijheid, is deels mijn vroegere zoektocht naar vrijheid en dat maakt het, merk ik, lastig om er goed naar te kijken. We verzinnen gastlessen…

Erbij
‘Maar ik wil met jou meehee, mama.’ Griep dwaalt nog steeds door de boot, en hoewel de kinderen geen koorts hebben, zijn de lontjes kort, de tranen talrijk. Het etentje zondag bij mijn jarige schoonmoeder gaat onverwachts goed: klein jongetje met vuurrode wangetjes op schoot, dat mijn eten opeet. Vanmorgen is er vóór school al pijn aan…

Spierpijn
Zo zit ik in een lege boot, beide jongetjes zijn net de straat uitgereden. Woek spijbelt een dagje bij zijn oma. Of nee, hij heeft heel erg spierpijn en heel erg zijn best gedaan, dus eigenlijk wel recht op een dagje rust (zegt hij zelf). Milo gaat naar de paardjes. Dat betekent dat ze laat thuiskomen,…

Moe
Ik lag in mijn roze badjas op de bank, na het douchen overvallen door onstopbare moeheid. Kindje aan de ene kant, kindje aan de andere kant. Ik bekeek ze eens, die kindjes, waarop Milo begon te juichen: ‘Hij heb hem ogen open!’ Ik draaide me zijn kant op: ‘Zíj heeft háár ogen open.’ Hij knikte…
Levenslessen
Milo: ‘Kijk mama, die mus eet een spin. Dan kan die spin niet leven!’ Ik: ‘Dat soort dingen gebeuren, Milo. Een mus eet een spin, een kat eet een mus, een hond eet een kat, een leeuw eet een hond en wie een leeuw eet weet ik even niet.’ Milo: ‘Een aardappel.’

Beetje fladderen
De opwinding van de boekpresentatie van Weg duurde een heel weekend, gonsde maandag en dinsdag nog na – en daar heb ik bewijs van – maar vanmorgen was ik weer mijn eigen mopperige zelf, heel jammer vond ik dat. Er werd gezeurd over wie de kinderen naar school bracht (ik, vrijwel altijd) en waarom dat eigenlijk…
De man in de kano
Onderweg heb ik sjans met een kale man in een kano. De zon schijnt. Ik heb afgesproken met Carlijn. We hebben het over PR plannen voor WEG. WEG is een zoektocht naar vrijheid, is deels mijn vroegere zoektocht naar vrijheid en dat maakt het, merk ik, lastig om er goed naar te kijken. We verzinnen gastlessen…

Erbij
‘Maar ik wil met jou meehee, mama.’ Griep dwaalt nog steeds door de boot, en hoewel de kinderen geen koorts hebben, zijn de lontjes kort, de tranen talrijk. Het etentje zondag bij mijn jarige schoonmoeder gaat onverwachts goed: klein jongetje met vuurrode wangetjes op schoot, dat mijn eten opeet. Vanmorgen is er vóór school al pijn aan…

Spierpijn
Zo zit ik in een lege boot, beide jongetjes zijn net de straat uitgereden. Woek spijbelt een dagje bij zijn oma. Of nee, hij heeft heel erg spierpijn en heel erg zijn best gedaan, dus eigenlijk wel recht op een dagje rust (zegt hij zelf). Milo gaat naar de paardjes. Dat betekent dat ze laat thuiskomen,…

Moe
Ik lag in mijn roze badjas op de bank, na het douchen overvallen door onstopbare moeheid. Kindje aan de ene kant, kindje aan de andere kant. Ik bekeek ze eens, die kindjes, waarop Milo begon te juichen: ‘Hij heb hem ogen open!’ Ik draaide me zijn kant op: ‘Zíj heeft háár ogen open.’ Hij knikte…
Levenslessen
Milo: ‘Kijk mama, die mus eet een spin. Dan kan die spin niet leven!’ Ik: ‘Dat soort dingen gebeuren, Milo. Een mus eet een spin, een kat eet een mus, een hond eet een kat, een leeuw eet een hond en wie een leeuw eet weet ik even niet.’ Milo: ‘Een aardappel.’

Beetje fladderen
De opwinding van de boekpresentatie van Weg duurde een heel weekend, gonsde maandag en dinsdag nog na – en daar heb ik bewijs van – maar vanmorgen was ik weer mijn eigen mopperige zelf, heel jammer vond ik dat. Er werd gezeurd over wie de kinderen naar school bracht (ik, vrijwel altijd) en waarom dat eigenlijk…
De man in de kano
Onderweg heb ik sjans met een kale man in een kano. De zon schijnt. Ik heb afgesproken met Carlijn. We hebben het over PR plannen voor WEG. WEG is een zoektocht naar vrijheid, is deels mijn vroegere zoektocht naar vrijheid en dat maakt het, merk ik, lastig om er goed naar te kijken. We verzinnen gastlessen…

Erbij
‘Maar ik wil met jou meehee, mama.’ Griep dwaalt nog steeds door de boot, en hoewel de kinderen geen koorts hebben, zijn de lontjes kort, de tranen talrijk. Het etentje zondag bij mijn jarige schoonmoeder gaat onverwachts goed: klein jongetje met vuurrode wangetjes op schoot, dat mijn eten opeet. Vanmorgen is er vóór school al pijn aan…

Spierpijn
Zo zit ik in een lege boot, beide jongetjes zijn net de straat uitgereden. Woek spijbelt een dagje bij zijn oma. Of nee, hij heeft heel erg spierpijn en heel erg zijn best gedaan, dus eigenlijk wel recht op een dagje rust (zegt hij zelf). Milo gaat naar de paardjes. Dat betekent dat ze laat thuiskomen,…

Moe
Ik lag in mijn roze badjas op de bank, na het douchen overvallen door onstopbare moeheid. Kindje aan de ene kant, kindje aan de andere kant. Ik bekeek ze eens, die kindjes, waarop Milo begon te juichen: ‘Hij heb hem ogen open!’ Ik draaide me zijn kant op: ‘Zíj heeft háár ogen open.’ Hij knikte…
Levenslessen
Milo: ‘Kijk mama, die mus eet een spin. Dan kan die spin niet leven!’ Ik: ‘Dat soort dingen gebeuren, Milo. Een mus eet een spin, een kat eet een mus, een hond eet een kat, een leeuw eet een hond en wie een leeuw eet weet ik even niet.’ Milo: ‘Een aardappel.’

Beetje fladderen
De opwinding van de boekpresentatie van Weg duurde een heel weekend, gonsde maandag en dinsdag nog na – en daar heb ik bewijs van – maar vanmorgen was ik weer mijn eigen mopperige zelf, heel jammer vond ik dat. Er werd gezeurd over wie de kinderen naar school bracht (ik, vrijwel altijd) en waarom dat eigenlijk…