Vergelijkbare berichten
Verse week, goed beginnen.
‘Hij stinkt als een zotte en zijn zus wordt gek van m.’ Het is maandag, op het lijstje staat het castreren van Mo. Met Aran heb ik het er al over gehad. Wat er dan precies gebeurt en of zijn ballen eraf gaan. Tijdens het gesprek loopt Mo klagelijk mauwend om ons heen. De beslissingen…
WEG bijna
Met Aran in de auto de taart ophalen.Die ze niet kunnen vinden. Althans niet meteen, ik zie ze achter rondscharrelen, van die vraagtekens die van hun hoofden vallen. Ik knijp in Arans hand, hij knijpt terug. Zijn zenuwachtige moeder, daar wordt hij enorm rustig van. De taart is gevonden, met versiering in een zakje aan…
Hoor nou
Gisteravond in het Kees Brijdeplantsoen riep Milo: ‘Hoor nou! Zo stil.’ Vandaag is het vijf mei, er is een pontonbrug, maar er is ook een pontje naar het Vliegenbos, de vrijheid van het pontje. Met een man die ziek werd toen ik in New York zat en er nog steeds niet bovenop is, wordt het…
De dag van vertrek
Soms heb je iets vaker gedaan, leer je er niks van, en helpt het toch. Zoals niet slapen de nacht voor vertrek, vooral als je weet dat je vroeg op moet. Ik denk niet dat me dat ooit is gelukt en daarom vind ik het nu niet zo erg. Dat typische ‘ik heb niet geslapen’…
De mooiste plek op het beste moment
Nadat we Trisobbio hadden gevonden, liepen we hand in hand naar het zwembad, langs het restaurant met de lange tafels, de lampionnen, het idyllische uitzicht. ‘Straks is daar het feest,’ wees ik Milo, hij had meer oog voor de trampoline. We sprongen even. Toen gingen we door tot aan het water. Er zaten al wat…
Neem maar mee
‘Het is ook zoveel tegelijk’, mompel ik, terwijl ik door de boot ren, op zoek naar schoenen, koffie, overzicht. Zeven uur ’s ochtends, hoeveel tijd heb ik nog? Milo roept trots dat hij springkampioen is, wat hij net heeft bewezen door van iets veel te hoogs af te springen en gelukkig heb ik dat niet…