Aran had eerst een judotoernooi en daarna expositie van zijn tekenles. Milo slalomde tussen de mensen in het gymzaaltje door, en dat waren er heel erg veel. Het was er ook nogal benauwd. ‘Wat kan ik doen,’ vroeg Milo steeds. ‘Mijn rug masseren,’ antwoordde ik steeds. Dan slalomde hij weer weg. Bij de tekenlesexpositie hadden…
Achter mij in t Lloyd hotel zat een mevrouw te bellen. Met zo’n prachtig Engels accent vol dure scholen. Ik luisterde niet echt mee, want ik schreef over reuzen. Na een tijdje begon ik me wel af te vragen wat haar functie was. Directeur misschien, manager. Ze had het vaak over films en distributie, zelden over het…
Keelpijn, wat eerst een mugje was, zat vanmorgen als een volgroeide mot in mijn keel. Op zo’n moment ben ik zo blij dat ik geen opera zing. Zolang ik hersenen heb kan ik schrijven. En als ik op de radio moet, nou ja, dan fluister ik desnoods. Ik kan heel goed hees fluisteren. Vroeger had ik een…
Stan en de negen rovers is geselecteerd voor de tiplijst van de kinderjury 2016. Samen met 99 andere fijne boeken, hoera! Ik ga meteen kijken. Dat is lastig. Want de boeken staan op alfabet en het scrollen lukt niet goed, dus ik besluit mezelf te filteren. Eerst boeken van 6-9, das een makkie. Daarna het thema kiezen. Er…
We dwalen door de resten van het jaar, als door de uitverkoop van een groot warenhuis. Een stukke kerstbal, een restje chocola (dat eten we op). Er komen dingen. Enge dingen, een scan voor mijn moeder over kanker, leuke dingen, onderzoek naar digitaal schrijven, nieuwe projecten. Ondertussen wiebelt de wereld. En ieder jaar zijn we als die…
De ochtend 6.15 Milo: LALA poepiescheet, LALA, mamalief, LALA Edwin: Milo, kun je nog even wachten met zingen? 6.35 Aran: Dat zijn konijnenkeutels. Op jouw bord. Milo: En jij hebt varkenskeutels. 6.57 Ik: Niet met die zaklamp in je oog Milo. Trouwens, waar is je luier? Milo: Weg. Ik: En ook niet met de zaklamp tegen…