Grote mensen geloven …

Dag 4

 

Ik mis trouwens die prins die omhoog komt klimmen, maar dat is misschien op dag vijf? Toch? Avrotros? Opium? Iemand?

Ook duurde het even voor ik durfde te beginnen vandaag, want trots een schrift volschrijven zoals gisteren is één ding, lezen wat erin staat, is een tweede. En vervolgens printen en krassen. Ik kan nooit goed zien of het goed is als het nog in de computer zit. Dus ik koos een mooie vondelpark boom, sneed hem in plakjes en printte er mijn verhaal op.

Met die boom ging ik op het terras zitten, harkte er met mijn pen doorheen. De werktitel; grote mensen geloven gek. En dat allitereert wel lekker. Maar ‘gek’ is een beetje algemeen.

Even lunchen met Willemijn, dat was fijn.

Daarna weer de immer wentelende torenkamer trappen, mijn vlecht aan een haakje, alles de computer in. Hup.

Nu staat het erin.

Het is bijna zes uur ’s avonds.

Mijn hoofd voelt gebakken. Mijn vlecht blijkt een pruikje.

Ik ga even door het park huppelen.

Kijken of ik een paard zie.

 

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.