De ene had pijn in zijn voet vannacht. Een vakkundig aangelegde sok hielp. De andere moest hoognodig koprollen oefenen, terwijl hij dat dus al heel goed kan – jammer van die bedrand, steeds.
Nu zit ik omringd door jongetjes te schrijven. Woek weet wel waarover. ‘Er waren eens een paar tandenstokers, schrijf daar maar over mama.’
Heel herfstig allemaal. Heel gezin. En ‘gezin’ voelt nog steeds zoals dat rijbewijs heel lang voelde: dat ze míj laten rijden, dat is toch ongelooflijk.
Milo zingt elke dag ‘in de gloria’ en ‘hoera hoera hoera’. De hele tijd, achter elkaar door. Het leven één groot verjaarsfeest. Maar omdat hij ook ooit prematuur was wordt hij getest. Dit keer op het moment dat hij ongeveer twee jaar oud zou zijn, namelijk nu. Hij werd eigenlijk 13 mei al twee, maar…
Een week geleden.‘Als ik jou duw,’ zegt Els de fysio, ‘dan struikel je een beetje opzij, maar blijf je overeind.’ We staan in de lange gang naast twee stoelen, een bal en wat gewichtjes. Mijn broer en ik knikken. ‘Maar als ik jullie vader duw, dan valt hij om.’Mijn vader, in de rolstoel, knikt ook….
12:56, over 10 minuten ga ik koffie maken voor de Schrijversacademiestudenten die om 13:30 binnenstromen. Hoe vaak ik het ook doe, die stuk voor stuk getelde minuten voordat ze voor het eerst samenkomen vind ik altijd spannend. Alsof je weet dat je verliefd gaat worden, maar je weet nog niet hoe, want je hebt hun…
Dus maandag gaan we in een rupsvoertuig over het strand rijden in Katwijk. Mijn vader, en Robert, en Huda, en Alex, en Caroline. Die kennen jullie misschien niet allemaal, maar we zijn dus een groepje in een rups, voor het beeld. Het is een beetje de categorie; nooit gedacht dat ik dat zou doen. Maar…
Ooit had ik bijna in Eindhoven gewerkt, als artistiek medewerker en programmeur, leek me geweldig. Zelfs de rit er naartoe zag ik wel zitten; schrijven in de trein, de velden onder je door laten razen. In de light versie mag ik nu voelen hoe het is om ’s Hertogenbosch te werken. Het heen en weer…
Ik zit op het puntje van de wereld, ouderwetse wereldkaart voor ogen, daar, voorbij de horizon, houdt het op, daar valt alles eraf. Verderop graast een struisvogelpaar, een bavianenfamilie wandelt de weg op. Een schildpad is druk bezig er juist weer af te komen, van die weg. Die eindeloze weg die hier in een fraaie…