Zo zit ik in een lege boot, beide jongetjes zijn net de straat uitgereden. Woek spijbelt een dagje bij zijn oma. Of nee, hij heeft heel erg spierpijn en heel erg zijn best gedaan, dus eigenlijk wel recht op een dagje rust (zegt hij zelf). Milo gaat naar de paardjes.
Dat betekent dat ze laat thuiskomen, wat weer betekent dat mijn dag zojuist is verdubbeld, wat schrijfbare uren betreft. Er is nog vanalles wat ik wil, maar wat ook heel fijn is: even niks. Daar heb ik zomaar tijd voor.
Spelen met bewegend beeld, daar zou een tweede leven handig voor zijn. Zo rustgevend is dat, denken in beeld, in plaats van dat gedoe met woorden. Vandaag mocht ik spelen met de clip voor het Dapperlied, het lied bij het tweede boek van Stan en de negen rovers. Er staat al een ruwe versie online. Het is…
Als in een online paskamer bestelde ik een stuk of acht broeken om er net die ene lievelings uit te kiezen voor de reis naar New York, halverwege april. Kan ik mezelf alvast zien lopen. In die broek. Iets met rode teennagels, uren en uren door de stad. Een liedje in mijn hoofd en dat…
Ik tekende er een kuikenlijf aan vast. De slaap nog in mijn ogen, door de regen terug vannacht, heerlijk gegeten bij Joukje, Savannah Dry en dan nét als je in bed ligt weer zo’n Milo naast je die ‘mijn mama’ murmelt en als een hondje nog even zijn plek moet zoeken. Dus het voelde vroeg,…
Er was een lichtshow, onder de grond, op 80 meter diepte. Het was er best koud, wat nauwelijks voorstelbaar was bij het naar binnen gaan, want toen was het 35 graden. Het treintje ernaartoe! Geen deuren en scheuren door die bergen. En er was dus ook gewoon licht, aan het einde van de tunnel. Vandaag gaan…
Het was zo ontzettend spannend en fijn, de boekpresentatie. En ik ben al vanaf half vijf wakker omdat ik daarover niet uit gejuicht raak van binnen. Dit was mijn speech. Hij was een jongetje dat wegliep om de vrijheid te veroveren. Een tijdje. En daarvoor was hij een meisje dat in zeven sloten tegelijk liep….
Via via kende ik een zeemansvrouw. Haar man was kapitein, half jaar op, half jaar af. De maand voor hij naar wal kwam was koortsachtig. Veel geëpileerde haren, maar ook andere zaken die moesten worden opgepoetst of juist weggemoffeld. Ik geloof dat ze allebei voor elkaar stopten met roken. Ieder half jaar weer. Toen hij…