Ze deden het goed, het trouwen. Met een ambtenaar die ik niet verstond omdat ze te rap Frans sprak (maar die niemand verstaan bleek te hebben omdat ze ook zacht sprak, waardoor het net leek alsof mijn Frans enorm goed was maar mijn oren slecht) en daarna was er een feest in een omgebouwde schuur met een beekje ernaast waar iedereen uiteindelijk de verhitte voeten in stopte.
Het was een goed Genevaans feest.
Nu eens zoeken naar dat vliegveld.
Ik ga er toch nog iets over schrijven, over die nasleep van de brand. Gisteren bij het AFK kreeg ik cadeautjes. Thee, en een theeglas, en meel voor bananenbrood en kaarsen (van het vuur, door het vuur). Ik maakte dat bananenbrood vanmorgen, omdat Aran terug is uit Parijs (hij slaapt nog steeds). En nu ruikt…
‘Je vader gaat harder achteruit dan jij oplossingen kunt verzinnen,’ zei Mariette laatst tegen me. En daar had ze gloeiend gelijk in. Ik denk er vaak aan, want het helpt. Zoals nu net, als mijn tante Sal appt dat hij een gehoorapparaat kwijt is. Of als we gemeenschappelijk hebben vastgesteld dat het niet aan de…
En toen greep één van die verhalen de macht en nu denk ik dag en nacht aan een thriller, voor volwassenen nog wel. Heel erg buiten mijn doelgroep. Als mijn redacteuren dit lezen gaan ze vast zachtjes mopperen, want er stond zoveel kinderboek op de agenda, komt nog wel, heus wel, maar nu even niet….
‘Ga maar naar je werk, vandaag gaat ze heus niet bevallen,’ zei de verpleegkundige met zekerheid. Dus Edwin ging naar zijn werk, Natasja kwam op bezoek, Milo werd geboren. Op 13 mei 2013, 26 weken en 2 dagen oud, drie maanden te vroeg. Gisteren sprak ik de dokter van het AMC, Milo’s geboortegrond. Milo hoeft…
Gisteren was de laatste dag van mijn camjo (Camera Journalist) opleiding. Ik was om zes uur opgestaan en naar mijn studio gefietst om af te monteren, daarna reed ik door de motregen naar Zuidoost. Appjes van medecursisten dat ze later kwamen. Ik stopte bij de beste Turkse Bakker en kocht Baklava. Komen en weggaan moet je altijd vieren….