Bikkelen

We gingen naar mijn vader om de ring te brengen. De prachtige versmelting van twee ringen, gemaakt door Marike met wie ik vroeger de tafels in Kanis&Meiland bediende maar die nu haar atelier Luz heeft. Ik was met Alex, we hadden ook samen die oude ring van mijn vaders vinger getrokken immers, dus er weer…

We hebben al jaren geen bel. Wel een klopper, maar daar kunnen de meeste kinderen niet bij. Die hangen dan ondersteboven aan de boot om vanaf de stuurhut toch bij die klopper te kunnen, wat grappig is; meestal staat de deur namelijk gewoon open. Nu is er dus een bel. Met zo’n klepel eraan van…

Daar krijg ik straks natte billen van. Ik kijk, al een maand of vier, naar de gaten die in mijn zadeldek zijn gevallen. Ze zijn geleidelijk ontstaan, eerst puntjes, toen rondjes, nu kraters. Zure regen, depressief zadel, ik kan het me allemaal voorstellen. Steeds dacht ik vaag: daar moet ik iets aan doen voordat het…

Ik zit op het puntje van de wereld, ouderwetse wereldkaart voor ogen, daar, voorbij de horizon, houdt het op, daar valt alles eraf. Verderop graast een struisvogelpaar, een bavianenfamilie wandelt de weg op. Een schildpad is druk bezig er juist weer af te komen, van die weg. Die eindeloze weg die hier in een fraaie…

Gisteren hebben we mijn vader naar huis verhuisd. Hij had zijn spullen al gepakt. Opeens was zijn kamer weer een revalidatiekamer. Het blauwe plastic matras en de robuuste stoelen vol rollatorbutsjes. We gingen langs de Albert Heijn en mijn vader keek zoals ik me voel als ik in New York kom: dat je een supermarkt…