Vergelijkbare berichten
Jarig
Als mensen vroeger ‘dat kan later wel’, zeiden, bedoelden ze min of meer ‘nu’. Maar als ‘nu’ dus ‘later’ is, dan bevalt het best goed. Met een ontbijt op bed met slagroom en chocola en kiwi en druiven, cadeaus, en zingende kindjes die de slagroom opaten. Ik ga maar eens aan de slag. Met dat nu.
Kudde in een warenhuis
We dwalen door de resten van het jaar, als door de uitverkoop van een groot warenhuis. Een stukke kerstbal, een restje chocola (dat eten we op). Er komen dingen. Enge dingen, een scan voor mijn moeder over kanker, leuke dingen, onderzoek naar digitaal schrijven, nieuwe projecten. Ondertussen wiebelt de wereld. En ieder jaar zijn we als die…
Fietst de ochtend in
Ouder worden is schillen van jezelf pellen. Soms kost dat kracht, soms vallen ze er gewoon af. Een film van je hoofd op groot scherm; dat je je eigen rimpels ziet, opeens -maar daar doorheen nog steeds jezelf, gelukkig, dat heb ik met ouder wordende vrienden trouwens ook: ze zitten er altijd nog in, in…
Zon met een wolkje
Er liep een mevrouw met een rollator langs die op het plein in de zon ging zitten. Op haar terugweg kwam ze langs mijn verse koffie, dus die bood ik haar aan. Ze keek een tikje achterdochtig, maar kwam wel zitten. De wind stak net op, dus helemaal paradijselijk was het niet, maar Milo scharrelde…
Dag 5
Onderweg in de vroege ochtend kwam ik Lonneke tegen, toevallig, op straat, want wat blijkt, de weg naar Vondel CS zit vol bekenden. We dronken koffie bij de Albert Heijn, of eigenlijk; de koffie van de automaat van de AH in het speeltuintje er tegenover en dat was alsof we even op vakantie waren samen….
Neem maar mee
‘Het is ook zoveel tegelijk’, mompel ik, terwijl ik door de boot ren, op zoek naar schoenen, koffie, overzicht. Zeven uur ’s ochtends, hoeveel tijd heb ik nog? Milo roept trots dat hij springkampioen is, wat hij net heeft bewezen door van iets veel te hoogs af te springen en gelukkig heb ik dat niet…