Wel vroeg toch fijn
Woek is uit logeren, Milo zingt ‘een, twee, drie’, tegen een Nijntje toren.
Ik schrijf een verhaal. De vakantie begint eindelijk een beetje te wennen.
Enorme rupsen, zei Aran. Echt supergroot, stond Milo ernaast te knikken. We waren bij het Apenbos, dat is een soort natuurspeelstuin bij Wassenaar bij mijn vader om de hoek. We waren er met mijn vader en met Robert en met Alex. We zaten bij de koffieboerderij en de jongens waren vast vooruit gegaan naar de…
Gisteren was ik met Aran naar zijn nieuwe middelbare school en dat was net een reünie. Anouk was er, die ooit bij mij aan de bar in het Kremlin zat en die nu opeens een tweeling van twaalf heeft. Er was ook een vrouw die zeker wist dat ik met haar in een bootje op…
Aran en Milo gingen gretiger dan anders naar opa omdat ik ze een wortel had voorgehouden; ze mochten aldaar alvast een verjaarscadeau uitpakken. In het kader van de scheiding en de eerste keer verjaardagen besloot ik dit jaar tot maximale verjaardagsspreiding. Dit was stap één. Mijn tante was er ook, dat was de tweede…
Aanstaande maandag mag ik een (huur)huis bezichtigen. Een HUIS. Geen boot, maar echte huur in Amsterdam en dan voor onbepaalde tijd enzo. Of ik dat huis ook krijg is nog een tweede, ik moet al mijn papieren op orde hebben (en dat heb ik, maar vinden zij dat ook?). En het zit boven een café,…
Er viel gisteren een grote oorring uit mijn oor – kapot – en nu zat ik daarnet op de grond voor het kastje in de badkamer op zoek naar oorbeldoosjes, omdat ik weet dat ik nog een reserve heb. Ergens. En als ik dan om me heen kijk, omringd door vergeten paracetamolletjes, een haarmasker, een…