Oneindig

We zitten in de stuurhut, Milo en ik, allebei op ons schermpje. Hij kijkt naar neerstortende auto’s (‘met niemand erin hoor, met niemand erin’). Ik ga zo verder schrijven aan mijn nieuwe kinderboek over een verdwaalde opa.
Buiten is het mistig. Misschien wel het ideale soort weer voor mij. Op dit moment. Genoeg om je directe omgeving te zien, iets verderop wordt alles wit. Je weet niet wat er komt. En de mogelijkheden zijn oneindig.

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.