-
Vandaag wordt mijn moeder geopereerd. Een nieuwe tumor, bij haar schouder. Ik zit met Milo bij de computer, hij kijkt weerwolfliedjes op mijn telefoon. Straks gaan we met tram en trein en Woek naar Leiden. Vooral die tram, daar verheugt Milo zich op. En op een eitje.
‘Even schrijven Milo.’
‘Eitje mama.’
'We hebben geen eitje Milo, dat zijn we vergeten te kopen.'
'Ik wil het toch.'
En ik wil het ook. Een eitje.
One thought on “Soms moet je dingen geloven die niet helemaal kunnen”