Schrijven en Lezen
Het is hier wat stiller, want ik ben even uit schrijven. Maar mocht je een interview willen lezen, lees dan het fijne gesprek dat ik had met Eva Gerrits, in tijdschrift Lezen
En als je me nodig hebt; stuur een mailtje
Vergelijkbare berichten
Het geluk niets te voelen
Ik verstuurde de papieren voor een sportclub van Aran naar een opdrachtgever, omdat ik dacht dat het de overeenkomst van opdracht was, ik bond met tie-wraps een groen meisjesmandje aan mijn fiets wegens gebrek aan tas-ruimte, waardoor mijn stuur niet meer wil draaien en waar geen kinderbeentjes onder passen, en die fiets ís al zo…
Maisbosland
Ooit had ik bijna in Eindhoven gewerkt, als artistiek medewerker en programmeur, leek me geweldig. Zelfs de rit er naartoe zag ik wel zitten; schrijven in de trein, de velden onder je door laten razen. In de light versie mag ik nu voelen hoe het is om ’s Hertogenbosch te werken. Het heen en weer…
Puntige tandjes
Ik overweeg een digitale agenda, maar kan me niet goed voorstellen waar ik mijn afspraken laat, als ik ze maak aan de telefoon en niet bij de computer ben. Dan roepen we tijden, dan zeg ik; dat zoek ik even op, en dan hou mijn agenda dus tegen mijn oor. Verder is hier veel stilte tussen…
Het geluk niets te voelen
Ik verstuurde de papieren voor een sportclub van Aran naar een opdrachtgever, omdat ik dacht dat het de overeenkomst van opdracht was, ik bond met tie-wraps een groen meisjesmandje aan mijn fiets wegens gebrek aan tas-ruimte, waardoor mijn stuur niet meer wil draaien en waar geen kinderbeentjes onder passen, en die fiets ís al zo…
Maisbosland
Ooit had ik bijna in Eindhoven gewerkt, als artistiek medewerker en programmeur, leek me geweldig. Zelfs de rit er naartoe zag ik wel zitten; schrijven in de trein, de velden onder je door laten razen. In de light versie mag ik nu voelen hoe het is om ’s Hertogenbosch te werken. Het heen en weer…
Puntige tandjes
Ik overweeg een digitale agenda, maar kan me niet goed voorstellen waar ik mijn afspraken laat, als ik ze maak aan de telefoon en niet bij de computer ben. Dan roepen we tijden, dan zeg ik; dat zoek ik even op, en dan hou mijn agenda dus tegen mijn oor. Verder is hier veel stilte tussen…
Het geluk niets te voelen
Ik verstuurde de papieren voor een sportclub van Aran naar een opdrachtgever, omdat ik dacht dat het de overeenkomst van opdracht was, ik bond met tie-wraps een groen meisjesmandje aan mijn fiets wegens gebrek aan tas-ruimte, waardoor mijn stuur niet meer wil draaien en waar geen kinderbeentjes onder passen, en die fiets ís al zo…
Maisbosland
Ooit had ik bijna in Eindhoven gewerkt, als artistiek medewerker en programmeur, leek me geweldig. Zelfs de rit er naartoe zag ik wel zitten; schrijven in de trein, de velden onder je door laten razen. In de light versie mag ik nu voelen hoe het is om ’s Hertogenbosch te werken. Het heen en weer…
Puntige tandjes
Ik overweeg een digitale agenda, maar kan me niet goed voorstellen waar ik mijn afspraken laat, als ik ze maak aan de telefoon en niet bij de computer ben. Dan roepen we tijden, dan zeg ik; dat zoek ik even op, en dan hou mijn agenda dus tegen mijn oor. Verder is hier veel stilte tussen…