Omdat het soms ook over iets anders gaat, hier
[maar nu even niet; om derden niet te kwetsen heb ik deze post weggehaald]
Er stond zo’n lijstje in mijn agenda met nog te schrijven dingen, en weliswaar bovenaan maar toch een beetje onderin mijn bewustzijn stond het uitzoekwerk. Niet het schrijven, want dat is leuk, maar het ordenen, het bij elkaar vegen, het me ergeren aan het feit dat ik weet dat ik het heb, maar niet weet…
Woek had het over een rode map waar hij zelf papieren in moest stoppen, daarnet op de fiets naar huis. Allemaal gekregen op zijn nieuwe school. Vanmorgen was het nog even spannend. Hij zat niet naast het jongetje dat hij had bedacht. ‘Komt vast goed,’ fluisterde ik in zijn oor, maar vond het zelf ook…
Het moment dat de jongetjes en ik de boot uitkomen om naar school te gaan, valt sinds een paar dagen gelijk met de opkomst van de zon. Wat elke dag hoopvol maakt. Dat is nodig, want met mijn vader gaat het nog niet zo lekker. Vrijdag kreeg hij een tweede ‘stuttering stroke’, waardoor hij zaterdag…
Ik bel mijn vader na het paleis in Fontainebleau. De jongens zitten in het park bij te komen van alle wandtapijten, ik wil nog even lopen. Na twee rondjes bellen neemt hij op, hij verstaat me niet, zegt hij. ‘Je moet de hoorn tegen je oor doen,’ antwoord ik. Ons altijd terugkerende refrein. ‘Ik hoor…
Het was tweede kerstdag en we gingen naar de Heemtuin om een herinneringsplek voor Helbertijn te zoeken. De gemeente had namelijk gezegd dat het bijna nergens mag, maar heel soms wel. Als wij concreet waren, konden zij dat ook zijn. We gingen naar de Heemtuin om concreet te zijn. Er was een plomp met van…
Ik: ‘We gaan met de andere pont, Milo, anders zijn we te vroeg bij ..hullie.’ Milo: ‘Bij zij.’ Ik: ‘Wat?’ Milo: ‘Bij zij. Het zijn meisjes.’