Volkomen leeg, was mijn hoofd daarnet toen ik terugdacht aan gisteren. Als een verhaal dat je meteen weer vergeten bent. Misschien komt het door Almere. Door de shock die zo’n stadshart oplevert. Als een hart bestaat uit Zara, H&M, Mediamarkt en WE, dan bestaat dat hart dus uit ketens. En een kerstboom van ijzerdraad en…
Ik was een week alleen met de kinderen en er was geen vakantie. Er zijn natuurlijk mensen die dit elke dag doen, alleen met kinderen, het dagelijkse leven, maar ik genoot van het nieuwe ervan. Van het gemak, bovendien. Ontdekte mijn inconsequentheid/handelbereidheid. (‘Nee dat mag niet’ ‘Maar ik wil’ ‘Ga maar naar je vader of…
‘Maar ik wil met jou meehee, mama.’ Griep dwaalt nog steeds door de boot, en hoewel de kinderen geen koorts hebben, zijn de lontjes kort, de tranen talrijk. Het etentje zondag bij mijn jarige schoonmoeder gaat onverwachts goed: klein jongetje met vuurrode wangetjes op schoot, dat mijn eten opeet. Vanmorgen is er vóór school al pijn aan…
De opwinding van de boekpresentatie van Weg duurde een heel weekend, gonsde maandag en dinsdag nog na – en daar heb ik bewijs van – maar vanmorgen was ik weer mijn eigen mopperige zelf, heel jammer vond ik dat. Er werd gezeurd over wie de kinderen naar school bracht (ik, vrijwel altijd) en waarom dat eigenlijk…
Ik werk aan een filmpje voor mijn camjo (camera journalist) opleiding en het gaat over schrijven. En over mij. Want de opdracht was: film een beroep. En ik dacht: ik heb een beroep. Bovendien ben ik er altijd, dus als ik meer materiaal nodig heb, dan wil ik vast nog wel iets extra’s zeggen. En ten…
Helemaal gewend zijn ze nog niet, ze hebben voornamelijk onder de kast gezeten, met af en toe een hap brokje. Daarnet gingen ze op pad, op zoek naar nieuwe schuilplaatsen. Iets hoger, meer uitzicht, zoals het piraten betaamt; ik ga ze een verrekijker geven. Rechts zit Mo, links zit Broccoli.
Volkomen leeg, was mijn hoofd daarnet toen ik terugdacht aan gisteren. Als een verhaal dat je meteen weer vergeten bent. Misschien komt het door Almere. Door de shock die zo’n stadshart oplevert. Als een hart bestaat uit Zara, H&M, Mediamarkt en WE, dan bestaat dat hart dus uit ketens. En een kerstboom van ijzerdraad en…
Ik was een week alleen met de kinderen en er was geen vakantie. Er zijn natuurlijk mensen die dit elke dag doen, alleen met kinderen, het dagelijkse leven, maar ik genoot van het nieuwe ervan. Van het gemak, bovendien. Ontdekte mijn inconsequentheid/handelbereidheid. (‘Nee dat mag niet’ ‘Maar ik wil’ ‘Ga maar naar je vader of…
‘Maar ik wil met jou meehee, mama.’ Griep dwaalt nog steeds door de boot, en hoewel de kinderen geen koorts hebben, zijn de lontjes kort, de tranen talrijk. Het etentje zondag bij mijn jarige schoonmoeder gaat onverwachts goed: klein jongetje met vuurrode wangetjes op schoot, dat mijn eten opeet. Vanmorgen is er vóór school al pijn aan…
De opwinding van de boekpresentatie van Weg duurde een heel weekend, gonsde maandag en dinsdag nog na – en daar heb ik bewijs van – maar vanmorgen was ik weer mijn eigen mopperige zelf, heel jammer vond ik dat. Er werd gezeurd over wie de kinderen naar school bracht (ik, vrijwel altijd) en waarom dat eigenlijk…
Ik werk aan een filmpje voor mijn camjo (camera journalist) opleiding en het gaat over schrijven. En over mij. Want de opdracht was: film een beroep. En ik dacht: ik heb een beroep. Bovendien ben ik er altijd, dus als ik meer materiaal nodig heb, dan wil ik vast nog wel iets extra’s zeggen. En ten…
Helemaal gewend zijn ze nog niet, ze hebben voornamelijk onder de kast gezeten, met af en toe een hap brokje. Daarnet gingen ze op pad, op zoek naar nieuwe schuilplaatsen. Iets hoger, meer uitzicht, zoals het piraten betaamt; ik ga ze een verrekijker geven. Rechts zit Mo, links zit Broccoli.
Volkomen leeg, was mijn hoofd daarnet toen ik terugdacht aan gisteren. Als een verhaal dat je meteen weer vergeten bent. Misschien komt het door Almere. Door de shock die zo’n stadshart oplevert. Als een hart bestaat uit Zara, H&M, Mediamarkt en WE, dan bestaat dat hart dus uit ketens. En een kerstboom van ijzerdraad en…
Ik was een week alleen met de kinderen en er was geen vakantie. Er zijn natuurlijk mensen die dit elke dag doen, alleen met kinderen, het dagelijkse leven, maar ik genoot van het nieuwe ervan. Van het gemak, bovendien. Ontdekte mijn inconsequentheid/handelbereidheid. (‘Nee dat mag niet’ ‘Maar ik wil’ ‘Ga maar naar je vader of…
‘Maar ik wil met jou meehee, mama.’ Griep dwaalt nog steeds door de boot, en hoewel de kinderen geen koorts hebben, zijn de lontjes kort, de tranen talrijk. Het etentje zondag bij mijn jarige schoonmoeder gaat onverwachts goed: klein jongetje met vuurrode wangetjes op schoot, dat mijn eten opeet. Vanmorgen is er vóór school al pijn aan…
De opwinding van de boekpresentatie van Weg duurde een heel weekend, gonsde maandag en dinsdag nog na – en daar heb ik bewijs van – maar vanmorgen was ik weer mijn eigen mopperige zelf, heel jammer vond ik dat. Er werd gezeurd over wie de kinderen naar school bracht (ik, vrijwel altijd) en waarom dat eigenlijk…
Ik werk aan een filmpje voor mijn camjo (camera journalist) opleiding en het gaat over schrijven. En over mij. Want de opdracht was: film een beroep. En ik dacht: ik heb een beroep. Bovendien ben ik er altijd, dus als ik meer materiaal nodig heb, dan wil ik vast nog wel iets extra’s zeggen. En ten…
Helemaal gewend zijn ze nog niet, ze hebben voornamelijk onder de kast gezeten, met af en toe een hap brokje. Daarnet gingen ze op pad, op zoek naar nieuwe schuilplaatsen. Iets hoger, meer uitzicht, zoals het piraten betaamt; ik ga ze een verrekijker geven. Rechts zit Mo, links zit Broccoli.