Juf in quarantaine, Milo deelt de dag in

Vannacht klom er een gloeiend ventje in het grote bed. Bleef daarna klagen dat hij niet lekker lag. Voetjes in mijn rug. Hand op mijn neus (even knijpen), veel te warm lijfje tegen me aan, over me heen, toch weer van me af. Op de deken, onder de deken. Het is dat de gordijnen dik…

Voelt als; elke dag in mijn arm knijpen om te controleren of het nog steeds waar is: ik heb een huis! Voelt als: ontzettend veel spullen gaan organiseren, omdat ik destijds vertrok met vooral dozen. En een boekenkast. Maar ik mag nog een boekenkast, heb ik bedacht, in mijn nieuwe huis (bedenk hier een echo…

Ik droomde vannacht dat Arans tand eruit was. En dat die van mij er toen ook uit ging. Allebei een gat in onze mond. Zo precies weet ik dat gevoel van vroeger nog. Dat je tong de hele tijd naar dat scherpe randje ging. De hele tijd duwen en wiebelen. Dat ik een touwtje aan de deur…

Koude wind heen = koude wind terug. Warme handschoenen zijn dat alleen als je naast de kachel staat. Het gewone leven wikkelt zich als een grijze slingerplant om me heen en ik heb niet eens tijd om dat blogje te schrijven over waarom ik geen blogjes schreef toen ik vorige week nog in Afrika was…

Mijn een-benige moeder ging de zorgunit inspecteren. De zorgunit/zorgserre/aanbouwpuist/kantenklarechalet-unit die tijdens haar verblijf in het revalidatiecentrum aan het huis is gebouwd. Ze zit nog steeds in dat centrum, in die kliniek, maar mag in de weekenden soms een dag naar huis en half mei zelfs helemaal. Ik was bij de plaatsing van die unit vorige…