Terwijl Aran de sterren van de hemel judoot wandelen Milo en ik langs het veld met de narcissen. Hij blijft peinzend staan en zegt: ‘Als je jarig bent, dan word je groter, toch?’
Ik knik, je wordt ieder jaar groter. En ieder jaar kun je meer.
Klopt, zegt Milo. Vorig jaar kon hij nog niet eens een rondje draaien aan de rekstok, bijvoorbeeld. Sterker nog, hij kon er niet eens bíj.
Als hij dit jaar jarig is dan…Hij kijkt me schattend aan. ‘Hoeveel centimeters krijg ik, denk je?’
We fietsten naar het sportkamp van Woek in Amsterdam Noord en ik werd verrast door het groen en het water. ‘Wat mooi is het hier,’ zei ik tegen Woek die riep dat ik verkeerd reed want hij had de controle over de telefoon-route-navigatie. Hij stuurde me links, toen weer rechts, toen meteen weer links. Een…
We gingen naar mijn vader om de ring te brengen. De prachtige versmelting van twee ringen, gemaakt door Marike met wie ik vroeger de tafels in Kanis&Meiland bediende maar die nu haar atelier Luz heeft. Ik was met Alex, we hadden ook samen die oude ring van mijn vaders vinger getrokken immers, dus er weer…
Paradox: het is makkelijker om trots te zijn op dingen die je niet voor je werk doet. Zoals het bedenken van de Roversvideoclip. Die gaan we morgen opnemen, met alle rovers uit de buurt (dus mocht je nog een rover hebben en in de buurt zijn). Maar het helpt natuurlijk ook om trots te zijn…
De kinderen logeren bij oma, de nacht is rustig, vooral dat laatste stukje, zo helemaal voor mezelf. Het is een schok om in het ochtendlicht wakker te worden en te denken: wat is er gebeurd? En dan te weten: er is niks gebeurd, niets dan slaap. Ziedaar de beschamend kleine wonderen van mijn leven. Zoals lopen langs…
‘Maar we wonen hier.’ ‘Dat kunnen ze allemaal wel zeggen. En nu doorrijden anders krijg je een boete van 360 euro.’ ‘Het is half negen, we willen naar huis.’ ‘Door te blijven staan geeft u een slecht voorbeeld voor die kinderen.’ ‘Die kinderen willen ook naar huis.’ ‘Dan had je maar een doorrijpas moeten hebben.’…
