Geen vuurwerk gisternacht, maar ook geen overijverige toezichthouders.
Milo huilde dat zijn broer niet mee mocht naar zijn kinderopvang, Woek was klassenhulpje. Zijn gezicht rimpelde van ernst.
Hier bij de studio nemen de vaste schippers hun vaste plekken weer in; iedereen stiekem opgelucht dat het leven weer normaal is.
Sail is goed voor je hoofd: je moet het leven niet te makkelijk maken voor jezelf. Vaar er af en toe maar een driemaster in.
Gisteren was de laatste dag van mijn camjo (Camera Journalist) opleiding. Ik was om zes uur opgestaan en naar mijn studio gefietst om af te monteren, daarna reed ik door de motregen naar Zuidoost. Appjes van medecursisten dat ze later kwamen. Ik stopte bij de beste Turkse Bakker en kocht Baklava. Komen en weggaan moet je altijd vieren….
Ze deden het goed, het trouwen. Met een ambtenaar die ik niet verstond omdat ze te rap Frans sprak (maar die niemand verstaan bleek te hebben omdat ze ook zacht sprak, waardoor het net leek alsof mijn Frans enorm goed was maar mijn oren slecht) en daarna was er een feest in een omgebouwde schuur…
Fietste ik toch nog inwendig mopperend door de Dapperstraat. Terwijl ik net yoga had gedaan. Dan verwacht je na afloop op zijn minst een beter humeur. Aanleiding voor de mopper was klein: ik zocht een DHL punt maar werd weggestuurd. Want ‘ja het staat wel op Google maps, maar we zíjn het niet.’ Niet erg…
nu waarom ze zeggen dat het winnen van een prijs overweldigend is. Dat komt omdat je er zo blij van wordt en door al jullie gelukswensen en lieve berichten. Dank jullie wel! Het schijnt buiten te regenen, maar ik merk er even niks van.
Hoeveel columns passen er in mij? Gisteravond schreef ik nummer vijf (voor de Dagkrant van Theaterfestival Boulevard), maar nummer zes wil nog niet lukken. Misschien hang ik te dicht om het thema heen; huis, thuis, herkomst. Het is zo groot, waardoor alles zo groot wordt. Alsof er een gong galmt bij elk woord dat ik schrijf….
Milo zingt elke dag ‘in de gloria’ en ‘hoera hoera hoera’. De hele tijd, achter elkaar door. Het leven één groot verjaarsfeest. Maar omdat hij ook ooit prematuur was wordt hij getest. Dit keer op het moment dat hij ongeveer twee jaar oud zou zijn, namelijk nu. Hij werd eigenlijk 13 mei al twee, maar…