Bikkelen

‘ ‘We moeten de slingers zelf ophangen,’ zeg ik de ochtend van zijn verjaardag. Het wordt ieder jaar iets lastiger voor mijn vader dat mijn moeder er niet bij is, en toch gaan we ieder jaar lunchen op de plek waar ze er voor het laatst wèl bij was. ‘Dat voelt zowel lastig als logisch….
Laatst zei iemand tegen me: ‘Wat ik grappig vind aan jouw blogs, is dat ze eigenlijk over hele kleine dingen gaan.’ Ik verstond: dat ze eigenlijk nergens over gaan. Sindsdien vraag ik me af of dat waar is, en of ze niet eigenlijk over grotere dingen zouden moeten gaan. Of ik harder moet brullen (dat…
Aran nam de foto’s voor bij mijn column in de eerste Dagkrant. We deden drie rondes, de tweede was het beste, hoewel hij mijn lippenstift maar raar vond. Ik vind vooral dat ik nogal zoet kijk, maar misschien komt dat omdat ik naar hem keek. We moesten zorgen dat de wasmand niet in beeld kwam….
zacht ronkend aanslaat, staar ik nog even in de mist, vulpen in de aanslag. Wat ben ik er voor één, een kinderboekenmaakster, een all-rounder, een eeuwige kameleon (- of is dat met zichzelf in tegenspraak; iets als de voorspelbare toverbal). Ik denk aan de rovers in het leven van Stan en of die in het echte leven…
Geen vuurwerk gisternacht, maar ook geen overijverige toezichthouders. Milo huilde dat zijn broer niet mee mocht naar zijn kinderopvang, Woek was klassenhulpje. Zijn gezicht rimpelde van ernst. Hier bij de studio nemen de vaste schippers hun vaste plekken weer in; iedereen stiekem opgelucht dat het leven weer normaal is. Sail is goed voor je hoofd:…
Mijn vader zit in een tehuis met nog een prima bewustzijn, maar een spectaculair tegenstribbelend lijf en hier en daar wat hersenschade. Mag ik over hem schrijven? Ik ga het hem morgen vragen. Want dat is het verhaal dat ik de komende zomer te bieden heb; het leegruimen van het ouderlijk huis, het waden door…