DE BEURS

We rijden door ondergelopen Lake District als de telefoon gaat. Een nummer uit Amsterdam. Ik herken het nummer, maar vaag. We zijn net bezig met haarspeldbochtjes naar links.

Vlakbij het hotel gaat de telefoon weer. Het is het Letterenfonds. IK HEB DE BEURS GEKREGEN. Tussen de schapen in een drassig weiland praat ik over verhalen en internet, over beelden maken, bijleren.

Jowi. Handelaar in beelden. Dat zou mijn uithangbord zijn, als ik een uithangbord had. Dat heb ik tenminste gedroomd. Nu ben ik klaarwakker, het is midden in de nacht, ik maak een lijstje van mensen om mee te praten. Ik denk aan films, aan tips van jullie, aan artikelen om te lezen. Ik zal het concreter maken, binnenkort. Nu eerst even tussen de schapen dartelen.

 

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.