Het is begonnen
Voor de blog van de opium op 4 (die ik nog even moet zoeken) hebben we net een foto genomen, waarbij ik enigszins normaal kijk, maar ik voel me natuurlijk eigenlijk zo.
of zo:
Nu eerst een plan maken. Wat ga ik doen.
Voor de blog van de opium op 4 (die ik nog even moet zoeken) hebben we net een foto genomen, waarbij ik enigszins normaal kijk, maar ik voel me natuurlijk eigenlijk zo.
of zo:
Nu eerst een plan maken. Wat ga ik doen.
Ik pluk een wit jongetje uit de klas, tranen als hij me ziet. De juf zei het al: ‘Hij heeft hoofdpijn, maar hij zegt ook dat hij jou mist omdat je naar Parijs gaat.’ Niet dat ik al weg ben, en ik ga naar New York, maar het missen is er niet minder om. Vertrekken…
We waren natuurlijk de Brooklyn Bridge over gewandeld, omgeven door nogal veel andere toeristen. Maar het mooie van Manhattan: dat water, die lucht. Daar stond niemand, dus daar konden we allemaal naar hartelust naar kijken. Toen Brooklyn en een busrit door de streng Joodse wijk, waar mannen liepen met krullen langs hun gezicht en dat…
Je begint met schrijven. Je blijkt een administratie te moeten bijhouden. Er komen contracten op tafel. Er is iets met cijfers aan het einde van het jaar. En ook al halverwege. Soms vallen die cijfers tegen. Soms is dat je eigen schuld. Dus ik volgde een workshop Onderhandelen voor schrijvers. Aangeboden door de VSenV. Een zeer…
Aran is nog knapper geworden (en heet hij niet meer Woek). Milo roept ‘broccoli’ bij wijze van grap en daar lachen we heel hard om. Aran zegt dat hij best naar een ‘onbewoond eiheiland’ wil verhuizen, maar wel met zijn familie. Er worden zelf boterhammen gesmeerd, tenzij het een verrassingsbordje is want dan moet Aran…
Ik tekende er een kuikenlijf aan vast. De slaap nog in mijn ogen, door de regen terug vannacht, heerlijk gegeten bij Joukje, Savannah Dry en dan nét als je in bed ligt weer zo’n Milo naast je die ‘mijn mama’ murmelt en als een hondje nog even zijn plek moet zoeken. Dus het voelde vroeg,…
Dag 4 Ik mis trouwens die prins die omhoog komt klimmen, maar dat is misschien op dag vijf? Toch? Avrotros? Opium? Iemand? Ook duurde het even voor ik durfde te beginnen vandaag, want trots een schrift volschrijven zoals gisteren is één ding, lezen wat erin staat, is een tweede. En vervolgens printen en krassen….