Het is begonnen
Voor de blog van de opium op 4 (die ik nog even moet zoeken) hebben we net een foto genomen, waarbij ik enigszins normaal kijk, maar ik voel me natuurlijk eigenlijk zo.
of zo:
Nu eerst een plan maken. Wat ga ik doen.
Voor de blog van de opium op 4 (die ik nog even moet zoeken) hebben we net een foto genomen, waarbij ik enigszins normaal kijk, maar ik voel me natuurlijk eigenlijk zo.
of zo:
Nu eerst een plan maken. Wat ga ik doen.
Er was een lichtshow, onder de grond, op 80 meter diepte. Het was er best koud, wat nauwelijks voorstelbaar was bij het naar binnen gaan, want toen was het 35 graden. Het treintje ernaartoe! Geen deuren en scheuren door die bergen. En er was dus ook gewoon licht, aan het einde van de tunnel. Vandaag gaan…
Het is tandartsendag vandaag en ik zit met Aran in de wachtkamer. Milo is niet mee, omdat we ook nog naar een trouwerij én het boekenbal gaan. Eigenlijk is het mijn Milodag, maar ik zag dat vanmorgen, zo heel vroeg, zes uur, dat je wakker wordt en denkt, nee niet NU al wakker zijn –…
Ouder worden is schillen van jezelf pellen. Soms kost dat kracht, soms vallen ze er gewoon af. Een film van je hoofd op groot scherm; dat je je eigen rimpels ziet, opeens -maar daar doorheen nog steeds jezelf, gelukkig, dat heb ik met ouder wordende vrienden trouwens ook: ze zitten er altijd nog in, in…
De metro’s zijn steeds heel erg vol, vooral als we naar huis willen. Er wordt nauwelijks gepraat als het zo vol is. Vrijwel iedereen is verdiept in zijn telefoon. Ook twee zwaar opgemaakte meisjes in strakke leggings die eruit zien alsof ze net uit de sportschool komen -maar ik heb ontdekt dat dat mode is,…