Fietste ik toch nog inwendig mopperend door de Dapperstraat. Terwijl ik net yoga had gedaan. Dan verwacht je na afloop op zijn minst een beter humeur. Aanleiding voor de mopper was klein: ik zocht een DHL punt maar werd weggestuurd. Want ‘ja het staat wel op Google maps, maar we zíjn het niet.’ Niet erg niet erg, lachte ik, liegbeest dat ik ben.
Het was ook iets met de komende vakantie. Met dat gerégel. Dat ik ging filmen op maandag maar ook met Aran naar Cinekid en een afspraak over een klus en alles even ‘we zien wellerig.’. Dat ik die ene jongen nog steeds niet te pakken had voor dat ándere interview en oh ja, nóg een deadline, niet echt vergeten, maar misschien toch net iets te lang niet aan gedacht. Dan zie ik mezelf met zo’n hockeystick en van die kleine pilonnetjes en dan er tussendoor slalommen, op skates, die weer op stelten staan, met een blinddoek.
Soms wil ik heel veel geld en geen werk. Omdat ik denk dat dat heel veel geregel zou schelen. Maar meestal word ik heel onrustig van geen werk.
Vergelijkbare berichten
Winst
Tussen het schrijven door rij ik naar mijn vader. Hij krijgt vandaag, omdat hij een staaroperatie heeft gehad, een nieuwe oogmeting. Zijn dag gaat wat stroef merk ik, en ik help niet. Ik sta te snel afgesteld, hij te langzaam. Dat vertraagt hem nog meer, en maakt mij een stuiterballetje. Desondanks kopen we een scheerapparaat…
Roze en pluizig
Ik had dikke zachte sokken gekocht om de wereld vandaag, om te beginnen bij mijn voeten, wat warmer te maken. Ze werden gisteravond direct geconfisqueerd. Zo gaat dat met zachte warme dingen, er zijn altijd wezens die ze meer nodig hebben dan ik. Soms moet je die wezens dat gunnen.
38 toefjes
Opeens ben ik me heel bewust van geen pijn in mijn rug. Van mijn snelle vingers die dit opschrijven. Van een hoofd dat niet zwaar is, sterker nog, dat uitstekend functioneert. Misschien ben ik wel goed in tijden van veel tegelijk. Mijn vader sinds gisteren in die revalidatiekliniek, en (gelukkig) een rij vrienden die bij…
Staken met zwembad
We zitten in de stuurhut, Milo en ik. Buiten wappert en rammelt van alles. Milo speelt met Lego en houdt er verhalen bij. Hij zegt ‘broem!’ en daarna ‘puntenslijper!’ Ik schrijf mailtjes en kijk wat er nog allemaal moet, deze kinderboekenweek. Beneden hangt Aran in een stoel met een telefoonspelletje. Stakingsdag. Geen school om te…
Winst
Tussen het schrijven door rij ik naar mijn vader. Hij krijgt vandaag, omdat hij een staaroperatie heeft gehad, een nieuwe oogmeting. Zijn dag gaat wat stroef merk ik, en ik help niet. Ik sta te snel afgesteld, hij te langzaam. Dat vertraagt hem nog meer, en maakt mij een stuiterballetje. Desondanks kopen we een scheerapparaat…
Roze en pluizig
Ik had dikke zachte sokken gekocht om de wereld vandaag, om te beginnen bij mijn voeten, wat warmer te maken. Ze werden gisteravond direct geconfisqueerd. Zo gaat dat met zachte warme dingen, er zijn altijd wezens die ze meer nodig hebben dan ik. Soms moet je die wezens dat gunnen.
38 toefjes
Opeens ben ik me heel bewust van geen pijn in mijn rug. Van mijn snelle vingers die dit opschrijven. Van een hoofd dat niet zwaar is, sterker nog, dat uitstekend functioneert. Misschien ben ik wel goed in tijden van veel tegelijk. Mijn vader sinds gisteren in die revalidatiekliniek, en (gelukkig) een rij vrienden die bij…
Staken met zwembad
We zitten in de stuurhut, Milo en ik. Buiten wappert en rammelt van alles. Milo speelt met Lego en houdt er verhalen bij. Hij zegt ‘broem!’ en daarna ‘puntenslijper!’ Ik schrijf mailtjes en kijk wat er nog allemaal moet, deze kinderboekenweek. Beneden hangt Aran in een stoel met een telefoonspelletje. Stakingsdag. Geen school om te…
Winst
Tussen het schrijven door rij ik naar mijn vader. Hij krijgt vandaag, omdat hij een staaroperatie heeft gehad, een nieuwe oogmeting. Zijn dag gaat wat stroef merk ik, en ik help niet. Ik sta te snel afgesteld, hij te langzaam. Dat vertraagt hem nog meer, en maakt mij een stuiterballetje. Desondanks kopen we een scheerapparaat…
Roze en pluizig
Ik had dikke zachte sokken gekocht om de wereld vandaag, om te beginnen bij mijn voeten, wat warmer te maken. Ze werden gisteravond direct geconfisqueerd. Zo gaat dat met zachte warme dingen, er zijn altijd wezens die ze meer nodig hebben dan ik. Soms moet je die wezens dat gunnen.
38 toefjes
Opeens ben ik me heel bewust van geen pijn in mijn rug. Van mijn snelle vingers die dit opschrijven. Van een hoofd dat niet zwaar is, sterker nog, dat uitstekend functioneert. Misschien ben ik wel goed in tijden van veel tegelijk. Mijn vader sinds gisteren in die revalidatiekliniek, en (gelukkig) een rij vrienden die bij…
Staken met zwembad
We zitten in de stuurhut, Milo en ik. Buiten wappert en rammelt van alles. Milo speelt met Lego en houdt er verhalen bij. Hij zegt ‘broem!’ en daarna ‘puntenslijper!’ Ik schrijf mailtjes en kijk wat er nog allemaal moet, deze kinderboekenweek. Beneden hangt Aran in een stoel met een telefoonspelletje. Stakingsdag. Geen school om te…