Beweegt dit?

‘Daar gaan we weer,’ mompelde de vader van een klasgenoot van Aran. We liepen tegelijk naar buiten, ik denk niet dat hij het tegen mij had. Hij bedoelde vast ‘de week’. Weer zo’n maandag, weer zo’n zee van verplichtingen, juch. Maar eigenlijk vind ik die maandag wel leuk. Sterker nog, eigenlijk vind ik ritme (noem…

Gisteren dacht ik nog dat ik wakker lag van die bloedmaan die onzichtbaar achter de wolken zat te stralen. Vannacht dacht ik dat niet meer. Want ik was alvast een speech aan het bedenken. En vooral ook iets om iedereen te bedanken. Ik bedacht dat ik vast niet iedereen heb uitgenodigd. Want er komt weer…

We waren naar het bos gegaan. Dat kan tegenwoordig, er is een pontje. In het bos liepen we een rondje. Milo zat in de buggy, waar hij nooit in zit, dus dat was de attractie op zich. Omdat hij laat naar bed was gegaan, wilde hij alleen dat ik hem duwde. Ik zei steeds: ‘Goed Milo,…

Aran is nog knapper geworden (en heet hij niet meer Woek). Milo roept ‘broccoli’ bij wijze van grap en daar lachen we heel hard om. Aran zegt dat hij best naar een ‘onbewoond eiheiland’ wil verhuizen, maar wel met zijn familie. Er worden zelf boterhammen gesmeerd, tenzij het een verrassingsbordje is want dan moet Aran…

maar het is dan ook fantastisch poezennieuws: ze gedragen zich uitstekend. Ze liggen rond, ze eten oneindig veel brokjes, en ze hebben sinds mijn vorige blog die ik aan ze heb voorgelezen, NUL keer buiten de bak gepist of gepoept. Ze zijn, kortom, zo gelukkig dat ik bijna niet meer weet wat ik moet met…