Ahoy

(foto van Friso Kooijman) Acht uur was het gisteren en toen sliep ik. Of ja, vijf minuten over acht, want ik vroeg me nog precies vijf minuten bezorgd af of ik dan niet vanaf drie uur zou wakker liggen (niet dus). ‘Give peace a chance’ zong ik zachtjes en toen snurk. Komt door mijn knie natuurlijk,…

Er zijn steeds nieuwe dingen waar ik niet over schrijf. Waarschijnlijk omdat het al zoveel tijd kost om erover na te denken. Ik ben al niet zo goed in snelle openbare meningen (wat mij een uitstekend columnist maakt, maar dat terzijde) ik heb ook gewoon veel aan mijn hoofd. Zo schrijf ik niet over dat…

Zo zit ik in een lege boot, beide jongetjes zijn net de straat uitgereden. Woek spijbelt een dagje bij zijn oma. Of nee, hij heeft heel erg spierpijn en heel erg zijn best gedaan, dus eigenlijk wel recht op een dagje rust (zegt hij zelf). Milo gaat naar de paardjes. Dat betekent dat ze laat thuiskomen,…

Kies je strijd, dat blijkt toch altijd weer een fijne leus. Ik heb nogal wat te kiezen dezer dagen. Een boek – over solidariteit nog wel – dat wordt gepresenteerd zonder dat ik ben uitgenodigd. Ik schreef de helft, werkte er een zomer non-stop aan, met de onvolprezen fotograaf Chris de Bode. Als het boek…