Omdat het soms ook over iets anders gaat, hier
[maar nu even niet; om derden niet te kwetsen heb ik deze post weggehaald]
Vergelijkbare berichten
Rovers zonder boek
Oioi Havo 3, dat was even schrikken. Niemand las, niemand hield van verhalen en zelfs de lieve meisjes vooraan kwamen niet boven het lawaai uit. Maar ik leerde van ze, dat dan weer wel. Ik leerde dat ze van beeld houden, maar zelfs daar niet echt naar een verhaal kijken. Dus gingen we beelden raden….
Het geluk niets te voelen
Ik verstuurde de papieren voor een sportclub van Aran naar een opdrachtgever, omdat ik dacht dat het de overeenkomst van opdracht was, ik bond met tie-wraps een groen meisjesmandje aan mijn fiets wegens gebrek aan tas-ruimte, waardoor mijn stuur niet meer wil draaien en waar geen kinderbeentjes onder passen, en die fiets ís al zo…
Rups
Enorme rupsen, zei Aran. Echt supergroot, stond Milo ernaast te knikken. We waren bij het Apenbos, dat is een soort natuurspeelstuin bij Wassenaar bij mijn vader om de hoek. We waren er met mijn vader en met Robert en met Alex. We zaten bij de koffieboerderij en de jongens waren vast vooruit gegaan naar de…
Lentelied
Ochtend, 27 maart, een fier zonnetje, een jammerende Broccoli achterop de fiets. Broccoli is de kat, haar broer heet Mo. Broccoli’s driejarige naamgever zit voorop diezelfde fiets en luistert aandachtig naar het kattengeweeklaag. Ze roept Moooooo, stelt Milo vast. Ze mist haar broer. Om er daarna waarschuwend aan toe te voegen dat hij niet naar…