Troostend

Ik ging speciaal wat eerder naar mijn ouders om te helpen met de Ipad. Want die luisterde niet goed. De laptop bij nader inzien ook niet. Het bleek ingewikkelder dan het vinden van een mooie plek om later deze maand hun Gouden Huwelijk te vieren, dat was gewoon een kwestie van Caroline appen, die weet echt Alles. Misschien had ik haar ook over de Ipad moeten appen, maar daar was geen tijd meer voor. We moesten al naar het ziekenhuis. Daar ging het goed, de oncoloog was trots, het herstel gaat voorspoedig en mijn moeder mag op vakantie van m. Het hoosde toen we het bespreekhokje uitliepen, dus at ik kippensoep in het restaurant van het LUMC. Meestal eet ik geen vlees, maar troostende kippensoep in een ziekenhuis vond ik te ontroerend om te laten staan. Of ja, niet voor de kip.
Het regende nog steeds, we reden toch terug naar Oegstgeest. Daarna moest ik al bijna weer naar Amsterdam maar het lukte om een paar instellingen te veranderen, waardoor de laptop het morgen misschien beter doet.