Niet vergeten
Met een hoofd vol lijstjes fietste ik langs school. Een vader liep met een verlaat kind naar het dichte hek. Het kind zei alsmaar: ‘Ikwilnietikwilniet’, wat klonk als een mantra. De vader zei steeds: ‘Ja hahaha.’ Wat klonk alsof hij wanhopig dat handboek voor vaders had doorgebladerd en nergens een oplossing gevonden had.
Ze gingen het hek door en ik fietste verder. Bij de boot viel mijn fiets om en dacht ik: oh ja, winterbeurt, hoewel dat niets met het omvallen te maken had. Ik schreef het nergens op dus misschien vergeet dat ik het weer. Toen bracht ik alle boodschappen naarbinnen en brak mijn nek over kater Mo, die op zijn beurt werd geplet door mijn laarzen – bijna.
Het miezerde toen ik bij de studio aankwam en ik maakte koffie en granola muesli die ik net had gekocht. Het halve pakje melk dat ik ook had gekocht bleek niet nodig. Mijn nieuwe laptop was er nog niet, maar mijn oude wel en die startte meteen op en er stonden tot half vijf vanmiddag alleen fijne klusjes op mijn lijstje. Behalve die boodschappen dan, maar die had ik dus al gedaan.
