Vergelijkbare berichten
Recensie Kip op je Kop in Het Parool
Of lees het, (met betaalmuur) hier
Banaan
Ik ben dus het geweldige boek van Merel aan het lezen, de Regels van Roze heet het, en daarin staat in het eerste hoofdstuk dat je een online tekst altijd met je ‘banaan’ moet beginnen. Jullie, de lezers, zijn namelijk ongeduldige aapjes, en jullie willen die banaan. Als schrijver moet je die meteen geven, want…
Op pad!
Eén van de wieltjes van de dikke Samsonite koffer is een soort van afgebroken, maar nog niet zó overtuigend dat ik de koffer niet gebruik. Het is ook maar een achterwieltje, het gewicht komt op de twee voorste, zo stel ik mezelf gerust, dat moet ie kunnen. Bovendien gaat hij op de terugweg een stuk…
Dinsdagmorgen
De ene had pijn in zijn voet vannacht. Een vakkundig aangelegde sok hielp. De andere moest hoognodig koprollen oefenen, terwijl hij dat dus al heel goed kan – jammer van die bedrand, steeds. Nu zit ik omringd door jongetjes te schrijven. Woek weet wel waarover. ‘Er waren eens een paar tandenstokers, schrijf daar maar over…
Wieden en weven
Ik ben er doorheen, alle zin van Zeemeermeisje zijn gezien en gewogen. Mijn nieuwe kinderboek, dat hoop ik in het voorjaar gaat uitkomen (toch, Monique?). Deze laatste herschrijfrondes voelen als stofzuigen en tegelijk controleren of de plafonds wel deugen; het voelt als alle kanten tegelijk op kijken, terwijl ik met een verfkwast in mijn broekzak…
Buren
Het stormt, we hebben als een bundeltje handen en voeten geslapen, kinderkrullen in mijn neus en bij het opstaan bleef Milo als een aapje plakken. Zo ontdekten we de eenden die op de rand van de gangboorden de storm weerstaan. Na enig argwanend knipperen (oogleden van onder naar boven in plaats van andersom) bleven ze…