Opdracht 4 Waar het wc-papier is (en wat het denkt)
Antropomorfisme: het toekennen van leven aan levenloze dingen. Een andere variant: anima: het toekennen van een ziel aan een steen, bijvoorbeeld.
Deze schrijfopdracht gaat erover.
‘Kijk mama, die auto moet nog een beetje groeien.’
‘Mijn pen mag me niet.’
‘Die sok heeft zich expres verstopt.’
‘Ik hoop dat mijn kussen straks een liedje voor me zingt.’
Kijk om je heen naar de spullen die zich de afgelopen dagen om je heen hebben verzameld. Zit er iets bij waar je je over verbaast? Bij mijn bureau ligt bijvoorbeeld een ei. Geen idee waarom. Ik vraag me ook af waar die wereldbol vandaan gekomen is.
Wat willen ze van me?
Schrijf een brief aan jezelf namens een object in jouw omgeving.
Het mag een bekentenis, een observatie, een liefdesverklaring of iets anders zijn.
Schrijf dan – het is niet meer dan beleefd – een brief terug.
Deze oefening neemt tien tot twintig minuten in beslag, meer mag ook.
Kijk de rest van de dag, af en toe, argwanend om je heen. Wat te denken van dat schroefje daar, half in het hout, bij wijze van vermomming natuurlijk, nee ik begluur je niet, ik ben druk bezig mezelf in het hout te draaien. Hoe zou dat voelen, trouwens, je kop zo het hout in.
Die lepel op je aanrecht, is dat water, of toch een traan?
Mocht je naar buiten gaan; zie je hoe sommige takken expres de andere kant op groeien?
Zoals altijd; heb je vragen of wil je feedback; stuur me een bericht.
Ik dacht opeens: stel dat die pakken wc-papier helemaal niet allemaal gehamsterd zijn. De ene helft wel, maar de andere helft wilde niet. Die is er ’s nachts vandoor gegaan, heeft zich verstopt en zint op wraak.
(Bijna) elke dag geef ik een schrijfopdracht. Heb je een vraag of wil je gratis feedback, mail me